a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

letra de zan ziro - unwound818 (grc)

[verse 1]
κατάληψη σε όλη την υδρόγειο
το δύο μηδέν πάει ταξίδι στο υπόγειο
το φτύνουμε γι’ αυτούς
που ακροβατούν πάνω στο ναρκοπέδιο
που κάποτε βαφτίσανε μεσόγειο
περνάει σύνορα και θάλασσες
μη μου λες τι σε χαλάει
πες μου πως θα το άλλαζες
καινούρια μέρα και ανάποδα τα πάντα
αράζουν ασφαλίτικα στα μέρη που άραζες
έγινε η απώλεια συνήθεια
σκάσαμε διάφανοι να μη μας πάρουν μάτι
πάνω κάτω στην αθήνα με τα πόδια
έχω φορτώσει όλον τον δρόμο της στην πλάτη
οι δικοί μου είναι παιδιά που γνωρίζουν καλά
πως όλα εδώ είναι δανεικά
πως όλα εδώ όπως έρχονται έτσι φεύγουνε
μαθημένοι καλά στα κυνηγητά
μα ακόμα περιμένουμε
να τους δούμε να τρέχουνε
μόνιμα σε εδάφη άγονα
κολωνό, κουκάκι, πέραμα, πετράλωνα
γίναμε η σπίθα λίγο πριν το παρανάλωμα
γίναμε η πληγή που δε καλύπτει το μπάλωμα
πιστά κρατάμε τα πόστα μας
εμείς με τη λόξα μας
με κεφάλι βαρύ και δεκάδες ρουφιάνους
να παρακολουθούν έξω απ’ την πόρτα μας
γράφω το καινούριο μου κακούργημα
έτος ’22, πλανήτης τερατούργημα
εκείνον τον δεκέμβρη είδα στο δρόμο
τι στ’ αλήθεια είναι τέχνη
είδα στον δρόμο τι σημαίνει αριστούργημα
είμαστε ηλεκτροφόρα σύρματα
φλεγόμαστε ανά πάσα στιγμή
βγάλαμε από πάνω μας την γείωση
κι εσύ που αράζεις
εκεί ψηλά στα σύννεφα το νου
γιατί μάλλον θα είναι
απότομη η προσγείωση
[chorus]
βλέπουμε μαύρο το μέλλον μας
το τώρα μας δυστοπικό
το μυαλό μας ai, το μυαλό μας ai
προγραμματισμένο το λογισμικό
μέχρι να σπάσει ο κώδικας
εγκαθιστούμε στο σύστημα ιό
η ζωή μας sci-fi, η ζωή μας sci-fi
σαν σελίδα απ’ το χέρι του ζαν ζιρό

[verse 2]
απ’ τον καΐρη slam dunk
είμαστε σύντροφοι και όχι gang gang
ανιχνεύω ματσίλα με το καινούριο ραντάρ
και δεν είναι μαζί μας και ας φωνάζουν acab
ο άλλος έχει περιουσία απ’ τα λεφτά τους
και 2 τόνους πρέζα μέσα στο σκάφος
ο μαρινάκης στην ελλάδα είναι το κράτος
πόσο απέχει η πραγματικότητα απ’ το narcos
κι όσο οι μπάτσοι μαζεύονται κεντρικά
εξασκούμε το σαμποτάζ και περιμετρικά
άσε τι δίνουν αποδόσεις και προγνωστικά
σαφάρι στην εκάλη σε χρόνια δυστοπικά
άσε τα στατιστικά είναι two zero
παγωμένη η καρδιά σαν τον sub zero
ξέρουν τι θέλουμε που πάμε και τι τρώμε
tελικά πόσο απέχει η ζωή απ’ το black mirror
h σφαίρα η πράσινη γυρνά
κι ο πίθηκος ιδέες έχει ανάγκη να γεννά
έχει την πολυτέλεια να λέει για τα καλά και τα κακά
και πως όλα τα έμβια όντα αγαπά
μα η ευθύνη, δε μας κατευθύνει
στο τέλος δε θα μείνει ούτε αυτός ούτε εκείνη
υπό το μαύρο του ουρανού γυρνάμε δίχως μνήμη
είμαστε κορεσμένα λιπαρά με πρωτεΐνη
πόσα χρόνια ζύμωση, ακόμα στο προζύμι
είμαστε παιδιά ενός άστρου που αναβοσβήνει
μάλλον θα μας λείπει λέω κάποια βιταμίνη
δεν μπορεί τη βία τους να έχουμε υπομείνει
κοίτα πως μιλάν με κακεντρέχεια
τους πετυχαίνω στο περίπτερο συνέχεια
αυτοί νομίζουνε πως έχουνε respect
μα εγώ το ξέρω πως δεν έχουνε συνέπεια
είναι μια από δω μια από κει
οκ, σίγουρα ο καθένας μας ψάχνει να τη βρει
μα πως να είσαι εντάξει με τους άλλους δηλαδή
όταν με τον εαυτό σου έχεις τσακωθεί
κι εγώ το βάζω πάνω στο χαρτί για να το σβήσω
δε μπορώ να γράψω μα θέλω να το πατήσω
και για να μη μακρηγορώ, κάπως να το κλείσω
με σπύρο και χρήστο, στου γιάννη το δίσκο
[chorus]
βλέπουμε μαύρο το μέλλον μας
το τώρα μας δυστοπικό
το μυαλό μας ai, το μυαλό μας ai
προγραμματισμένο το λογισμικό
μέχρι να σπάσει ο κώδικας
εγκαθιστούμε στο σύστημα ιό
η ζωή μας sci-fi, η ζωή μας sci-fi
σαν σελίδα απ’ το χέρι του ζαν ζιρό

- unwound818 grc

letras aleatórias

MAIS ACESSADOS