a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

letra de khodam - mohajem

خیال کن تو بهار چه حالی می شی
یا اون روزا که هوا گرمه تا تاریکی
خش خش برگا تو هوای پائیزی
یا لذت لحظه که تو سرما چایی ریختی
رمق آوردم نداره شاه
مهاجم همواره طلایه داره
فحوای کلام کما فی سابق
مصداق شفای لال
تریپ تهاجمی روحیه تیمی
قفلم بدتر از حسن کلید
همون که از امیدمون نزاشت هیچی
آخرم خیلی راحت به بازی پیچید
من همونم که به جون خریدم ریسکی
کساد کردم بازار گل از ویترین
علف حتی نباشه بزبزقندی
به دهنش میارم شیرین
از حضورم بشر هست در عجب
آرومم اما جنگمم بلدم
همیشه عقب تر حرفم هست از عمل
تک رسیمانم اگه چنگمم نزنن
نمی تونن مانع شن از حقم دم نزنم
باس رو کنم چند قلم از عظمت
که حس کنم پادشاهم
و مخاطبام همه سلطنت طلبن
اوه اوضاع غم انگیز و خشک
انگار به قمیشی دادیم فرانگیسو لو
آهنگا رو پلنگی و کک
می شورم می برمشون مث بهمن بیست و دو
بازگو نمی شن اینا زودتر از من
بشنوی بلند بشه دود از کله ت
از من می پرسی که من چمه
هه من از چم اونورترم
خواستم خودم باشم توی شعرام
حالا به کل وجودم دارم اشراف
به شما شنوندگان عزیز می دم نوید
یه روز روی صحنه بزارم واستون اجرا انشالله
همونا که شهره ن برا تو
گروناشون مفتن برا من
زیادی ازشون تعریف کردن
دور ورداشتن شدن بدعادت
به لحاظ عقلی که جلبک تبارن
واسه جنگ هم جرئت ندارن
اکثرا هم زر زیاد می زنن
ولی هیچی برای گفتن ندارن
مقیاس شناختا برعکس
چند تا فالوور داری توی صفحه ت
چقد مایه درمیاری تو توی هفته ت
فلان کسو می شناسی باهاش داری عکس هم
نمی دونم چی کرد ما رو عوض
هرچند هم داره سوال من فرق
چرا زمین گرده واسه من مث تخته ست
روش می نویسم با این دستخط بدخط
خدا که داری یه دستی یه غیبی
کاش بزنی یه پسی جدی
اینجا جمعمون جمع فقراست
یکی فقیر جیبی یکی فقیر فکری
هی این روزگار تف تو روحش
مث سکه ریاکاره چون دوروئه
ولی اراده هامون مث گل خوشبوئه
پس می جوئیم چون ترده اسختونش
عمرا بخوام من دنیای فانی با نقاب
این خاک خاک حاجی زاده هاست
منو هیچوقت نیومد از آریاییم عار
شکر که زنده م تا اینجای سال
ببر این بیابونم حتی باشه بری
بارون بشم بتون بارید بیدی نیستم با باد لرزید
ببالین بهم تا بدرودو بگم ابدا نیست بعید
که روح ا کالبدم بکنه و بره بعد بعدی
این چند مدته شدم درگیر خودم
مشکلی هم اگر بوده تقصیر خودم
می گن خودشناسی به خداشناسی می ره
پس این بود زمینه ای واسه تغییر خودم
گفتن زبون سرخ باشه سرو زود برمی داریم
من زبون سبزه شما کوررنگی داری
گفتن بیست می خواستیم ازت نوزده میاری
خدایی من انسانم مگه رو سر گیاهی
من خیلی چیزا دستم اومد
فهمیدم هر بیابونی قبلا اقیانوس داشت
انسانیت انگار روستا بود جاش
هر چقدر کردم چش چش دو ابرو
یه زبون باش بود و دو تا گوش داشت
فاز بچه ی نوح دیدم غرقن تو لجن
هر یادگاری دل نداد به سرشت کیشش
دیدم عمامه هایی خیلی قشنگ رو سرن
عباها به تن کدومشون بهشتی می شه
دیدم آروم آروم محو دنیا رو
دیدم روی سر بی گناها بمبا رو
دیدم توی مکه جنگ با خدا رو
دیدم توی کنسرت مرگ حضار رو
دیدم پوست گوسفند تن گرگا رو
دیدم چاه جلو پام بعد گودالو
دیدم توی گلوها گرفته حناقو
دیدم پیچیدگی وصف اوضاع رو
خیلی ها می خوان ما رو کنن چندپاره
باس بگم آب می خورن با چنگال
ما رو می گن تروریست اونا که
تو مدرسه هاشون همدیگه رو می بندن به رگبار
برا ما تنها اعداد ارقام جنجال برپا کرد با کدبان
حرفا هوان سروان نخواه تقاص هر بار از آهنگا
نمی مونم بیشتر از این تو دیوار
نفسی میاد و میره
یه روز ناامید یه امیدوار
زندگی همینه
پس فعلا به امید دیدار
اوه راستی به امید شنیدار

- mohajem

letras aleatórias

MAIS ACESSADOS