a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

letra de air force - eversor

[chorus: μικρός κλέφτης]
τη δεκαετία του ‘8 βγήκα με air force
τελεία και παύλα ό,τι πω σαν κώδικες morse
πάτα στην άλλη πλευρά, πέρνα και πες το
stealth πάνω από την πόλη είμαστε air force (uh, yaw)

[verse 1: μικρός κλέφτης]
απ’ τη σαλόνικα, πόλης γέννημα θρέμμα
βγες απ’ τα εισαγωγικά να σε διδάξω θέμα
ήρθες σε λάθος μέρος με ψυχολογία παρθένας
για να μη βγαίνει ο λεκές είπα να γράψω μ’ αίμα
he, yo, στο στόμα μου πιπέρι, στο φαγητό αλάτι
η τύχη μου ‘χαν πει ότι κάνει καλό κρεβάτι
την είδα στο ραχάτι να μου γυρνά την πλάτη
μ’ ακόμα την αναζητώ, πειρατής στο κατάρτι
από την πόλη που λατρεύω έρχομαι και στην κορφή κανέλα
γάμα τι μας χωρίζει, πες μου τι μας κάνει ένα
τι έχεις διαφορετικό να εμπιστευτώ εσένα;
είμαι με τους μικρούς τρελούς να μην ακούσω ψέμα
εδώ αναλόγως θα σ’ αγαπήσουν ψηφιακά
μη μ’ αγαπάς καθόλου αν μ’ αγαπάς λογικά
ανδροειδή με δήθεν ψυχολογικά
θα κάνουν επανεκκίνηση επ’ άπειρο κλειστοφοβικά
μέτρα ξανά τις τσίχλες στο πεζοδρόμιο
μέχρι να συναντήσεις κάποιον όμοιο
λίγα λεπτά πριν φύγω απ’ το κοσμοδρόμιο
τη φτιάξη μας βαφτίζω προνόμιο

[verse 2: μικρός κλέφτης]
λευκοί στα ανοιχτά, καρχαρίες
με μάτια πάντα ανοικτά να κυνηγάν ευκαιρίες
ζεστές καρδιές μέσα σε θάλασσες κρύες
ένα μυαλό που ξέρει τόσα μα γεμάτο απορίες
μιλάμε ακόμα τον κώδικα της καρδιάς
τον κώδικα των δρόμων που αγαπάς να πατάς εμάς
το deck κόλλησε μόλις με αμόλησε
η μόλυνση τόση σ’ όλη την πόλη σε μελαγχόλησε
μου φαίνεται όλοι δεν με-δεν με ζόρισε
στα πάνω κάτω πού πάν’ χωρίς αμορτισέρ;
είμαι γέλιο στο δράμα
δεν είμ’ ο δάσκαλος των ωκεανών, ο έλληνας δαλάι λάμα
απ’ το ποίημα των ταξιδευτών, το πιο πεζό γραμμα
ό,τι με σκοτώνει λοιπόν και ό,τι ζω κράμα
tης ύλης όλης chef, eversor μουσικά καριόλης chef
τουρμπίνα για τα καλά κι απογειώνω stealth

[bridge: μικρός κλέφτης]
πάνω από την πόλη είμαστε air force
πάνω από την πόλη είμαστε air force
πάνω από την πόλη είμαστε air force
stealth πάνω από την πόλη…

[outro: μικρός κλέφτης]
βασικά μάγκες, είμαστε σάρκα κι οστά με ίδιες ανάγκες
έρχονται τα χειρότερα λέτε ή εμείς πηγαίνουμε;
εύχονται τ’ αστέρια όταν πεθαίνουμε
δε σ’ ακούει κανείς, όλοι μιλάν πολύ
φυλακισμένοι δεν πίστευαν, δεν κοιτάν πολύ
απ’ το αεροπλάνο η πόλη μας δείχνει σαν κελί
και τώρα πέφτουν απ’ τα σύννεφα σαν άγγελοι

- eversor

letras aleatórias

MAIS ACESSADOS