a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

letra de kluizenaar - de maalstroom

wanneer ik niet meer weet waar ik het allemaal voor doe
ga ik naar het huis van de kluizenaar toe
ik zie de brandgaatjes in zijn oude leren stoel
hij maakt de open haard aan met de resten van zijn doel
de friese wandklok tikt zijn huisje aan stukken
de dagen rollen voorbij, hij kan ze niet plukken
zijn haren hangen slap langs zijn grijze gezicht
soms twijfelt hij, of hij er eigenlijk nog wel is
hij had een droom, van een boom еn een huis en een beestje
waarin hij schilderijеn schilderde om van leven
wanneer de kwast het doek raakte was zijn hoofd stil voor even
met zijn neus in de dampen kon hij urenlang zweven
gezicht strak van de focus
puntje van zijn tong, uit zijn mond
toen de wereld al zo oud was en hij zo jong
alle dingen die hij toen verzon
genoeg stippen aan de horizon
een schaafwond op zijn knie was zijn enige pijn
enige zorg of hij op tijd op school kon zijn
toen de wereld al zo oud was en hij zo jong

toen de wereld al zo oud was en hij zo jong
waar is de genade onder deze zon?
toen de wereld al zo oud was en hij zo jong
waar is de genade onder deze zon?
zijn moeder was vroeger al aan het ploeteren
ze groeven samen in de zachte modder naar pareltjes zoekend
haar woorden als engelenvleugels die hem droegen
maar zij was niet sterk van gezondheid en voor ziekte gevoelig
bij het graf van zijn mama een steen
haar w-ng als de wolken zo bleek
hij voelde zich nergens meer thuis
en daarom was alles nu vreemd
de wereld kleurloos
zijn verf opgedroogd
zelfs door de dampen van zijn pallet
kon hij niet meer worden verdoofd

al zijn schilderijen op een hoop
een blauwe vlam die langzaam langs de verfspetters kroop
bestaan zonder leven dat is waar hij voor koos
hij moest eens weten waar hij voor koos

maar eigenlijk kan ik hem wel begrijpen
want toen mijn eigen moeder kwam te overlijden
hield ik hoop op afstand, en een fles dichtbij me
wilde ik het liefst elke dag opnieuw verdwijnen

ik wilde zelfs stoppen met rijmen
maar ik zal mijn pennen niet breken, en mijn schriften niet verbranden
want
wanneer ik niet meer weet waar ik het allemaal voor doe
dan ga ik naar het huis van de kluizenaar toe
toen de wereld al zo oud was en wij zo jong
waar is genade onder deze zon?
toen de wereld al zo oud was en wij zo jong
waar is genade onder deze zon?

de kluizenaar!
ow!
de kluizenaar!

toen de wereld al zo oud was en wij zo jong
waar is genade onder deze zon?
toen de wereld al zo oud was en wij zo jong
waar is genade onder deze zon?
toen de wereld al zo oud was en wij zo jong
waar is genade onder deze zon?
toen de wereld al zo oud was en wij zo jong
waar is genade onder deze zon?

- de maalstroom

letras aleatórias

MAIS ACESSADOS