a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

letra de trishtimi - yjet e panjohur

[teksti i “trishtim”]

[verse 1]
zbret heshtja dalengadale
kete nate perjashte neper oborre
tek degjohen hapat e saj
larg ne krahet e disa zogjve
qe largohen sikur te jene
lotet e fundit kur syte prisnin
ledhatimin e lehte te eres
qe ndjenjat ti braktisnin
ne luzione e hije trishtimi
ku kujtimi yne serish
ende endet si i verber
fare i vetem prane vetmise
duke na kerkuar ne
me lote ne sy per ti treguar
se dashuria gjithmone vdes vetem
e “ai” s’e kish kuptuar

e s’di ku shkuan ndjenjat tona
ne merguam pa kuptuar
s’di ne gjetem dike tjeter
njeri-tjetrin per te harruar
çfare mund te ish nje fjale qe s’thame
per te qene kaq larg e prane
cfare mund te ish, ç’mund te mbetej
ndoshta kot genjenim veten
se iken dite, se iken muaj
si te panjohur, si te huaj
vetem heshtur e te ndare
kaq shume kohe pa u pare
vetem heshtur e te ndare
ne nje cep dhome duke qare
pa i falur, pa urryer
buzet qe zemren kishin thyer

[verse 2]
melankolia, aq embel, mbeshtillte syte e zi
dhe naten e erret e mjegullen nder shi
me dy buze qe dridheshin, dridheshin e s’flisnin
ate frymemarjen tende e keto ndjenja qe prisnin
si shpirt nga shpirti, nje shtrengim duarsh
me pak dyshim e dashuri per te pyetur:
keshtu valle ç’do te thuash?
nese nuk ka me force, kjo qe miqesi ti mund te quash
se eshte nje shpirt qe renkon, se ka frike ta lesh te vuash
kur iken duke heshtur, kur iken pa fjale
pa kuptuar ç’do te thote te duash nje djale
pa kuptuar sa veshtire te pranosh qe ky eshte fundi
i tere asaj nga ne te dy, qe ne nje minute humbi
sepse me te vertete, ateher kur dashurojme
s’besojme ne ato qe ndjejme, ndaj ndjenjat i mohojme
dhe rrim ne kaq prane e vdesim nga vetmia
sa me nuk besojme, se kjo eshte dashuria

[bridge]
mbi dy tre flete ditari, lote vajzash pikuan
mblodhen pak kujtime, dikujt ja dedikuan
me ca vargje poezie ne kete udhekryq vite ndjenjash
dhe mall e nostalgjie, mes mijera rrahje zemrash…
se jeta vashdon e mua me duhet te eci
larg teje pergjithmone, veç nje kujtim do mbesi
nga nete te gjata lotesh qe vinin-shkonin nje çast
bashke me vjeshten nder sy e shume puthje mbetur pas

[chorus]
nese per ty s’kam qene me shume se vec nje cast
nje puthje e lene pergjys, ca fjale dhe lot me pas
sikur te jem trishtim, sa shume shpresoj sikur
te sjell pak nga vetmia qe me ke dhene dikur
nese per ty s’kam qene me shume se vec nje cast
nje puthje e lene pergjys, ca fjale dhe lot me pas
sikur te jem trishtim, sa shume shpresoj sikur
te sjell pak nga vetmia qe me ke dhene dikur

- yjet e panjohur

letras aleatórias

MAIS ACESSADOS