a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

letra de sonunda - vio

[nakarat: vio]
sonunda (sonunda)
istediğim şeyin içindeyim
en sonunda (en sonunda)
başara-bildim, kaybola-bildim
sana yeminim tanrım sana

[verse 1: vio]
yeminim sana tanrım
kaldım her gece gündüz yapayalnız
ben ne hallere düştüm
kenarda sarılmış bir üçlü çok şatafatlı
gözüm kör
gerçeğe bakamazken ellerim en doğruyu yazamazdı
geçmişim geleceğimi ezmeseydi
olaya bu açıdan hiç bakamazdım
bu sefer değişmek için bi’ sebebim var
çözülmuş ellerim tanrıma yemin olsun ki
bi’ şekilde birleşmez daha
karanlık günleri say
kaç gece seni intihara sürükledi dolunay
bu gece değiş’cek kaderin hep
giricek tüm işlerin yoluna

[verse 2: ayben]
“bunların hepsi bir rüya.” deseydi dünya
yeniden doğsak inan doymaz
alacaktır istediğini sonunda
yine de içimde bi’ ben var durmaz
sakladım ismini sen hiç yorulma
diyo’ ki içimdeki aşkın; “durma!”
hadi anlat, anlat durma
hadi anlat, hadi anlat
sokamıyorum hayatı bi’ düzenine
yükü taşıması zor yine bile bile
kimi gece vuruyor yüzüme güle güle
ay beni bile boğuyor adımı diye diye
bi’ sözüm var kendime koşarım yine
tüm hatalarıma rağmen ileriye
tökezleyeceğimi bile bile
ben kimseye diyemiyorum bak güle güle

[bridge: ayben]
bu sefer konuşmak için bi’ sebebim var
çözülmüş şu dilim emin ol hayatın çoğu yalan
ama umudum var, aydınlık günleri say
kaç kere ruhunla birlikte gülümsedi dolunay
bu sefer değiş’cek kaderimiz
ve herkes girecek bu oyuna

[nakarat: vio]
sonunda (sonunda)
istediğim şeyin içindeyim
en sonunda (en sonunda)
başara-bildim, kaybola-bildim
sana yeminim tanrım sana

[verse 3: kamufle]
ilahi morluklar gözlerin altına dolmuşlar
tüm zorluklara nispet
bi’ köşede dinlenmek için oturmuşlar
andım var, kendime verdiğim sözleri tutmaya andım var
ahımı almaya cüret eden kansızları birbir yumruklar
sensei boş ver, onlar seni duyamazlar
ruhuna bakamazlar, hiç aklını çelemezler
sadece karalarlar tüm yaramazlar
olduğun yerdeki güç kalemime ilham olacaklar
sendeki ateş etrafımı saracak, kıyamete kadar ahbap
günler geçiyor günler
yüzüm hep yalandan gülümser
hüzün her taraftan bir darbe vururken
boğazıma takılıyor tüm sözler
gelsin dert, göğsümü gererim ben
kale gibi bedenimlen
tanrı şahit bu davanın tek galibi
sessiz kalan hisler
hatıralar hep hafızamda
mutluyum her gece ağlasam da
her gün karalar bağlasam da
anılar birikiyo’ sayfalarca
aklım geçmişi harcamakta
duyduğum hüzünlü parçalardan
tozlu sahnelerde körpe ruhun (sensei)
sessizce dolaşmakta

[nakarat: vio]
sonunda (sonunda)
istediğim şeyin içindeyim
en sonunda (en sonunda)
başara-bildim, kaybola-bildim
sana yeminim tanrım sana

- vio

letras aleatórias

MAIS ACESSADOS