a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

letra de ακάθαρτοι (akathartoi) - vevilos

[chorus: ματούλα ζαμάνη]
θα κάτσουμε σε μια μεριά εμείς οι λυπημένοι
από τα μάτια μας νερό να τρέξει σαν ποτάμι
και με το αίμα το ζεστό που βγαίνει απ’ την παλάμη
να ξεπλυθούν οι ακάθαρτοι, να πιουν οι διψασμένοι

[verse 1: βέβηλος]
απόψε γράφω ξανά χωρίς μπάρες και μέτρο και όριο
σαν να ‘μαι μόνος εδώ στη σκηνή, σαν να επέστρεψα στο περιθώριο
κάτω από φώτα μεγάλα, πολύχρωμα που ίσως προδίδουνε και μια ποιότητα
γαμιέμαι για να ‘χω να φάω και ζω μες στην αβεβαιότητα
πάντα φοβόμουνα εκείνους που θέλαν να πάρουνε κάτι από ‘μένα
κι όλο κρυβόμουνα μες στα τραγούδια κι όλο βρισκόμουνα μες στα χαμένα
πάντα ζητούσα μια λύτρωση μετά τις κρίσεις πονοκεφάλων
θα ζήσω λίγο γιατί φορτώνομαι όλον τον φόβο των άλλων
κουβαλάω μια απόρριψη κι έναν θυμό που τα σέρνω παντού για δυσφήμιση
και μιλάω για ‘κείνες τις μέρες στη χρήση λες και τις έχω σ’ εκτίμηση
κουβαλάς έναν φόβο που θα ‘πρεπε να μην έχουν ποτέ τα κορίτσια
και τα βρίσκουμε κάπου στη μέση και τ’ αφήνουμε βγάζοντας βίτσια
η καινούργια ταυτότητα λύνει δεσμούς και μας δένει μ’ αυτούς που μπορούνε
κι αφού έδιωξα όσους με πρόδωσαν, γράφω τετράστιχα να ‘χουν ν’ ακούνε
η δειλία τους πάντοτε μ’ έθιγε και σαν αντίπαλο μάλλον
θα ζήσω λίγο γιατί φορτώνομαι κι όλες τις τύψεις των άλλων

[bridge: ματούλα ζαμάνη]
θα κάτσουμε σε μια μεριά εμείς οι λυπημένοι
από τα μάτια μας νερό να τρέξει σαν ποτάμι
[verse 2: βέβηλος]
το κενό που ‘χω μέσα μου πάντα το τάιζα πέφτοντας μέσα ο ίδιος
κι αν δεν είναι αυτό εγκατάλειψη, απόψε γράφεται εδώ επικήδειος
και μισώ το μυαλό και το χέρι μου που γνωρίζουν πως δεν μπλοφάρω
κι ας μου λες πόσο όμορφος γίνομαι κάθε φορά που μπροστά σου ραπάρω
προσπαθώ ν’ αποδείξω στους γύρω μου κάτι, λες κι είναι αυτό το ζητούμενο
και ξεχνάω το παιδί που ‘χω κρύψει βαθιά, πώς θα γίνει να είναι χαρούμενο
η απώλεια φέρνει απόγνωση κι ενοχή σ’ έναν κόσμο μεγάλων
θα ζήσω λίγο γιατί φορτώνομαι όλο το βάρος των άλλων
το κορίτσι γελάει κι ας γύρισε πάλι απ’ τη δουλειά της κατακοπή
έξω το ξέρω, σ’ αλλάζει ο χρόνος, όμως το μέσα στ’ αλλάζουν οι άνθρωποι
έχω σε ρόλους ταιριάξει πολλούς με μια ευκολία μεγάλη
μήπως και μάθω επιτέλους ποιος είμαι και τι ρόλο βαράνε οι άλλοι
ο επίλογος πάντα θα είναι για ‘μένα ακόμα μια υποθήκη
όσα έχω κλέψει το ξέρω, θα γίνουν δικά μου μα τίποτα δε θα μ’ ανήκει
απολαμβάνω, λοιπόν, συναισθήματα σ’ ένα ασφαλές περιβάλλον
κι ας ζήσω λίγο γιατί φορτώνομαι όλη τη θλίψη των άλλων

- vevilos

letras aleatórias

MAIS ACESSADOS