a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

letra de aou! - taf lathos

[verse 1]
όσο πατάν το stop πατάω play
δε πιάνεις τις κινήσεις μου, πως ρέω
βάλε replay, το νου σου (έι)
πρόσεχε τον ψεύτη πιο καλά απ’ όλους τα λέει
το φίδι δεν ακούγεται όταν σέρνεται δε κλαίει
γύρω απ’ τη γη γυρίζω μέχρι να την ζαλίσω
θετικός αφού τ’ αρνητικά έφερα στο ίσο
τι γλυκά τα λες, για να στο κλείσω με πίκρα θα στο γεμίσω
φρενάρω το μυαλό μου τον καιρό ν’ ακολουθήσω
απ’τα αμάξι βγες, σπίτι μπες
γράψε για όλα αυτά που λες
ελεύθερο το πνεύμα σου άσε να πατήσει κορυφές
αρχίζω, σιγά-σιγά σαν μήλο να σαπίζω
να δείξω στο σκουλήκι
πως την ζωή του την χρωστά σ’ εμένα και να κάνει πίσω
πίσω πάω στον χρόνο σου θυμίζω κάτι
μη φεύγεις σαν το άτι
στη σκηνή από κάτω θυμάμαι που ‘σουν μικρός κι έπαιρνες μάτι
και εγώ το χασμουριόμουνα να διώξω την αγάπη
για βετεράνους φίλους βγήκα έξω να πολεμήσω
και όχι να κλειστώ στην λίστα των mcs σου, δεν το αξίζω
ηλία ριξ΄το άρρυθμο, τι καθιστό, τι ορθάδικο
θα το κάνω το καμός σαν καημός μες σε σκυλάδικο, αιδώ
σαν τα πουλιά όταν πλένω το μπαλκόνι
να διώξω αυτή τη γλίτσα που ‘ναι ροζ κάτω απ’ τη πόλη
ghostbusters, ρούφα τ’ αυγό σου και φάε cl-sters
τρέχα να σωθείς ο ταφ τρελάθηκε και σου πετάει γλάστρες
ήταν προβλεπόμενο να πούμε ότι ήταν σκόπιμο
να γράψω ένα κομμάτι μες στον δίσκο που να κράζω
μα θέλω να μοιραστώ πως είναι διασκεδαστικό
να προκαλώ mcs και έξω απ’τα φαρδιά τους να τους βγάζω
να τους βάζω, μες στο μέτρο τι είναι να μην ξεχάσω
θα το χάσω μ’ όλα αυτά που ακούω
πόσο κουφός να μοιάζω
τι να πιάσω, τι να αφήσω, τι να φτάσω
που κοιτάζω;
πάω να στραβωθώ απ’ όλα τ’ αστέρια
που στον πάτο από τη θάλασσα βουλιάζουν
τσιμπάνε κι έξω τα βγάζω
κάπου μπάζω κι αναγκάζω να μου λένε τι ν’ αλλάξω
μα κανείς δεν είναι τέλειος πέρα απ’ αυτό το μπάσο
[chorus]
το ζητώ, το ζητάς, το ζητώ
να ξεφύγουμε για λίγο απ’ όλο αυτό
το ζητώ, το ζητάς και ζητάνε
να το κλείσουμε μα εμείς θα τραγουδάμε
το ζητώ, το ζητάς, το ζητώ
να ξεφύγουμε για λίγο απ’ όλο αυτό
το ζητώ, το ζητάς και ζητάνε
να το κλείσουμε μα εμείς θα τραγουδά-
(άου okay)

[verse 2]
λέω να μην σκεφτώ πολύ να μη τ’ αργήσω πολύ
για την ροή να γράψω ρίμες έτσι κι αλλιώς
ποιος ακούει τον καλλιτέχνη τι έχει να πει
κανεις δε σκα, αμα σκα το beat αρκεί
ένα εύκολο refrain να τραγουδάμε όλοι μαζί την κυριακή
στην εκδρομή στ’ αμαξι με την οικογένεια
σπρώχνω bro, έχω γκάνια, γυναίκες, λεφτά, όλα τέλεια
τι πιο όμορφο απ’ το να κάνεις όνειρα, να ‘χεις σχέδια;
τι πιο όμορφο απ’ το να ‘χεις των παιδιών, των σταρχιδιστών εκπαιδευτικών, ηλίθιων εκπομπών
τηλεοπτικών βαμπίρ που πίνουν αίμα απ’ τον πόνο αλλωνών, την εύνοια;
κι η λίστα συνεχίζει τέλεια
μπορεί να φτάσει ως τα αιθέρια
μα απ’ το μολύβι μου έσπασε η μύτη από την πίεση που τρώει
για να στα γράφω όλα με ευγένεια
αν είσαι ένα μηδέν επι τα views σου
τι μας κάνει στην προπαίδεια;
μία φορά το ένα, κάνει ένα
θα χρειαστούμε και τις παλάμες των χεριών μας
πριν ο αλέκτωρ λαλήσει τρεις ποιος θα μου απαντήσει
όταν θα γίνεσαι η βάρκα ποιοι θα γίνουν κουπιά
όλοι θέλουνε να γίνουν η βάρκα που αρμενίζει
κανείς δεν καταλαβαίνει το βάρος που κουβαλά
πριν ο αλέκτωρ λαλήσει τρεις ποιος θα μου απαντήσει
δυσκόλεψαν τα πράγματα γιατι χαμογελάω θα πω
κανείς δεν θέλει να σε βλέπει όπως θα ‘θελες να σε βλέπει απλό
το ραντεβού μας στο γκρεμό
[chorus]
το ζητώ, το ζητάς, το ζητώ
να ξεφύγουμε για λίγο απ’ όλο αυτό
το ζητώ, το ζητάς και ζητάνε
να το κλείσουμε μα εμείς θα τραγουδάμε
το ζητώ, το ζητάς, το ζητώ
να ξεφύγουμε για λίγο απ’ όλο αυτό
το ζητώ, το ζητάς και ζητάνε
να το κλείσουμε μα εμείς θα τραγουδά-
(άου okay)

[verse 3]
τη μέρα θα πω ό,τι άλλο πια δε μπορώ
τι ασχολούμαι, τι κάνω
είμαι να φεύγω από ‘δώ
και γι’ αυτό και κοιμάμαι ως αργά, δε ξυπνώ
να μη βλέπω τον κόσμο το πού πα προσπαθώ
να κρατάω ισορροπία, να κρατάω κάποιο χέρι
να παίρνω τ’ αμάξι να πάει αυτό που θέλει
να γράφω τους στίχους μου μέσα στη νύχτα
να μην τυφλωθεί από τα φώτα η αλήθεια
δεν είν’ τα λεφτά, πόσο μάλλον η δόξα
μα είν’ οι στροφές που τις παίρνεις με όσα
όταν βλέπεις τον κόσμο στη λούπα να μπαίνει
ν’ ακουλουθεί τη γραμμή πίσω μη μένει
ναι πια δεν χωνεύω ότι μου πέφτει βαρύ
ίσως μεγάλωσα για να τρώω φόλα μπορεί
η ανοχή, η αντοχή, η υπομονή δεν υπάρχει
οι αρετές μου είναι όσες ο απέναντι θα ‘χει
τη μέρα θα πω ότι άλλο πια δε μπορώ
τι ασχολούμαι, τι κάνω
είμαι να φεύγω από ‘δώ
και γι’ αυτό και κοιμάμαι ως αργά, δε ξυπνώ
να μη βλέπω το κόσμο το πού πα προσπαθώ
να ξεχνάμε, γυρνάμε, τι μένει ρωτάμε
κλεισμένοι στο studio στιγμές να θυμάμαι
το μόνο που μένει είναι αυτό που αγαπάμε
γι’ αυτό σε πιέζω για μίξη να πάμε
[outro]

- taf lathos

letras aleatórias

MAIS ACESSADOS