a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

letra de τοξινεσ (toxines) - taf lathos

[intro]
απολογούμαι και σ’ το υπόσχομαι
πως θα τους γα-
αυτό είναι το μόνο σίγουρο
μμμ, οκέι οκέι, μμμ

[verse 1]
με ένα στομάχι τρύπιο απ’ τα δεκάξι από το άγχος και τις φόλες
ρωγμή στο χρόνο τρέξιμο λιωμένες όλες
γράφοντας σε ποινικό λευκό βρώμικες ρίμες, σκέψεις κήλες
η αστυνομία της σκέψης μου, αν με ψάχνεις, δεν με είδες
το καλημέρα, το φιλί σου, συναισθημάτων αλάνα
μα δεν θα τα κλωτσήσω πάλι, να χάσω τη μπάλα
είμαι ευτυχισμένος, γιατί σε κανέναν δεν το λέω
κι είναι αλήθεια, συμβιβάστηκα πολλές φορές στο μέτριο
κι ας μην είναι ωραίο τώρα που σου το λέω, βάλε αρβύλες
περνάμε μέσα απ’ τα σκατά που αφήσαν πίσω τους οι mc-δες
η μουσική διασκέδαση κι ο κόσμος ρεκόρ guinness
η μάζα θέλει θέαμα, ψωμί και σερπαντίνες
είναι δύσκολος ο δρόμος να αποβάλεις τις τοξίνες, bro
όλοι τρέχουμε για κάτι, μα ποιοι τρέχουν έχοντας σκοπό;
πού κατοικώ; όλο και πιο συχνά, νιώθω πως δεν ανήκω εδώ
θεός που τιμωρήθηκε γιατί έδωσε τη φλόγα στο κοινό
κοράκια του νεκρού, τη σάρκα δεν την τρώω
περήφανος θα πέσω, σαν τον αετό απ’ τον ουρανό
μέρες ξεκάθαρες, σαν κρύσταλλο νερό
για όταν κοιτάζει το είδωλό του το παιδί μου, να μου λέει «ευχαριστώ»
[chorus]
ανεβαίνω τα σκαλιά, τα κατεβαίνω
κι όλο τρέχω, δε φτάνω, δεν προλαβαίνω
με ρωτάνε κι όλο κάνω πως δεν ξέρω
τι έχω πάθει ειλικρινά, δεν το καταλαβαίνω
η ζωή σε λούπα, ίδιες φάτσες, χρέη και άγχη
λαγοί στη σκουληκότρυπα στο τρύπιο μας στομάχι
για πλανητικά ταξίδια, σκόνες κάποια σκάφη
οθόνες, ποντικότρυπες, τοξίνες και συνάχι

[verse 2]
η μοιρασιά σε τούτη τη ζωή, δεν ξέρω αν είναι τίμια
μα καλύτερα φτωχός και πλούσιος σε συναισθήματα
συγγνώμη, μα την έκανα νωρίτερα
αντικειμενικά ξέρω να ξεχωρίζω όλα τα υποκείμενα
απύθμενα, η πέτρα στον λαιμό τους μοιάζει κόσμημα, που να σου πάρω ήθελα
βουλιάζει σαν τιτανικός στο ιδανικό τους σήμερα
νιαγάρα καζανάκι
σου κινώ το κάστρο σου, hayao miyazaki
παιδόφιλοι πνιγμένοι απ’ το σχοινάκι
η συνταγή για την επιτυχία γνωστή κι ας μην ξέρω τον άκη
κλειδώνεις στο δωμάτιο παιδιά, ανώμαλε σατράπη
και τους τάζεις καριέρες-
λοιπόν, παλούκι στην καρδιά, σφυριά σε δόντια βρικολάκων
έχω ράμματα για γούνες επισήμων
και για στόματα που τρώνε σαν γουρούνια τις ζωές, τον κόπο άλλων
χρυσώνουν το χάπι στ’ αρρωστημένο τους περιβάλλον
μα δεν πέφτει ο πυρετός γιατί τους καίει η κόλαση εκείνη
που φέρανε στον κόσμο μου να ζει μ’ οδύνη
είσαι απλά ένας άνθρωπος σκουπίδι
κι αυτό να το θυμάσαι, τα λεφτά σου θέλουν όλοι, να πεθάνεις, να τα πιούνε κοκαΐνη
ανήλικος κι ενήλικος mc, ο καλύτερος γρανάζι κύλινδρος
απάτητος δρόμος στην κορυφή, κοιμάμαι ήσυχος
παραγωγή, σε πρώτη προβολή τον kanye βλέπει ο οδοντίατρος
[chorus]
ανεβαίνω τα σκαλιά, τα κατεβαίνω
κι όλο τρέχω, δε φτάνω, δεν προλαβαίνω
με ρωτάνε κι όλο κάνω πως δεν ξέρω
τι έχω πάθει ειλικρινά, δεν το καταλαβαίνω
η ζωή σε λούπα, ίδιες φάτσες, χρέη και άγχη
λαγοί στη σκουληκότρυπα στο τρύπιο μας στομάχι
για πλανητικά ταξίδια, σκόνες κάποια σκάφη
οθόνες, ποντικότρυπες, τοξίνες και συνάχι

[verse 3]
εκεί που όλα ξεκίνησαν, θα καταλήξουν πάλι
και ας ζούμε πιο σκοτεινούς καιρούς κι απ’ των pink floyd το φεγγάρι
δεν ξέρω αν δέχονται πιστωτική στου άδη τον βαρκάρη
μα αυτή την όχθη δεν περνάνε ούτε με του ιούδα το δηνάρι, φίλε
ζήσε την ζωούλα σου απλά, λιτά και τίμια
όπου υπερβολή, πολλά προβλήματα
βγαίνουν στην επιφάνεια τα λύματα
πνιγμένη απ’ το σκατό η πολιτεία, πάμε jumbo για μπρατσάκια, πιάτα και μαχαιροπήρουνα
οκέι, αυτά για σήμερα
άλλαξ’ ο καιρός κι έβαλε ο μανωλιός ρούχα που ‘ταν καλύτερα
μπήκε στη βουλή, ζωσμένος όλος με αγάπη και πυρίτιδα
ανατίναξε τους πάντες και ζήσαν’ αυτοί καλά και εμείς καλύτερα
ανατίναξε τους πάντες και ζήσαν’ αυτοί καλά και εμείς τώρα πολύ καλύτερα
ελευθερία στα σύνορα
στις σκέψεις όσων ζουν πίσω από σίδερα
υποδομές, ισότητα, παιδεία, όχι άλλα ιπτάμενα αντικείμενα
γκασμάδες κι εξαρτήματα
δε σου μιλάω με αινίγματα
μα με ελληνικά για δίχρονα
[chorus]
ανεβαίνω τα σκαλιά, τα κατεβαίνω (αυτή είναι η βοήθεια που μάς παρέχει το κράτος;)
κι όλο τρέχω, δε φτάνω, δεν προλαβαίνω (αυτή είναι η βοήθεια;)
με ρωτάνε κι όλο κάνω πως δεν ξέρω (να πείτε στην κυβέρνηση, ότι αυτό που ήθελε, το έκανε
τα τελευταία πέντε χωρία καίγονται, γαμιέσαι μητσοτάκη!)
η ζωή σε λούπα, ίδιες φάτσες, χρέη και άγχη
λαγοί στη σκουληκότρυπα στο τρύπιο μας στομάχι
για πλανητικά ταξίδια, σκόνες κάποια σκάφη
οθόνες, ποντικότρυπες, τοξίνες και συνάχι
ανεβαίνω τα σκαλιά τα κατεβαίνω
ανεβαίνω τα σκαλιά τα κατεβ-
τι έχω πάθει ειλικρινά δεν το καταλαβαίνω
η ζωή σε λούπα, ίδιες φάτσες, χρέη και άγχη
λαγοί στη σκουληκότρυπα στο τρύπιο μας στομάχι
για πλανητικά ταξίδια, σκόνες κάποια σκάφη
οθόνες, ποντικότρυπες, τοξίνες και-

- taf lathos

letras aleatórias

MAIS ACESSADOS