a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

letra de bal na żyletce - szad akrobata

[verse 1]
słyszałeś o rejsie w mgle? gondoli co grzęźnie w szkle?
kiedy ciało trzęsie się wielu już wie że śnię źle!
mówią na mnie kat wyklęty choć płynę tam za ich błędy
w ciszy która pali w pięty ! na wirażach rani krętych
odwiedzałem takie miejsca których demon nie odwiedza
anioł już nie ma serca, pakuję plecak
z każdą nocą się utwierdzam ta wiedza upośledza
zabiera jak morderca część ciebie
wtedy zaczynasz grę z cieniem… wilgotne ciemne pomieszczenie
a powietrze nie pachnie już tak… powiesz, że nie?!
podnieś brzemię! nie ma szans na polepienie
tego co zniszczyło trzęsienie!
cele z kości czaszek… myśli cichym sp-cerniakiem
echo w tańcu korytarzem… drzwi z metalu prawie nagie
posadzki spod bosych marzeń, w których rzadko brat jest bratem
rozmarzeni prości szklarze każdy marzy, że jest ptakiem!
chcą wydostać się przez kratę w górę co kusi jedwabiem
i noszą myśli skrzydlate w dal ponad archipelagiem!
jeszcze gdy są na gondoli płynąc nią do przeznaczenia
wiara umiera powoli… ostatnia umrze nadzieja

[hook]
niosę wiolinowy klucz rzeką pastelowych drzew
za plastelinowy szczyt na ziemię betonowych serc
gdzie kolorowy szum budzi ospałą krew
i szary kredytowy świt znowu zawija w pleśń
czuję jak szklany nurt próbuje łapać więź
a ten złowrogi zgrzyt przydusza ich na pierś
dla mnie to zapis nut do zaginionych przejść
bo z potłuczonych szyb też można zamek wznieść
dźwięki zrywanych strun powoli niszczą sieć
słyszę je blisko gdzieś zza oburzonych szkieł
cięgle trzymany kurs precyzją zimnych pchnięć
nie czuję nic bo wiem że lepsze to niż przejść
szlakiem podziurawionych płuc czasami w śnieg czy deszcz
płacę mój własny dług gondola kończy rejs
masz tekturowy gwóźdź ? mam obusieczny miecz
przysiągłem donieść klucz…. więc nie przeszkadzaj nieść

[verse 2]
nie zapamiętuje twarzy zapamiętuje spojrzenia
milczę i pilnuję trasy choć wielu chce los pozmieniać
trzy razy na cztery razy jestem światkiem odrodzenia
boją się, że to oceniam, a ja wiem, że tam nic nie ma
drewno na krawędziach szkła… wokoło pajęcza mgła
ucieczka mordercza wpław – wielu nie oszczędza ran
psychika zadręcza ich… wybierają cięcia brzytw
jak by żaden nie chciał żyć… już nie ważne wejść na szczyt?
a kiedyś kto by pomyślał, że strach zmusza tak do wyznań
widywałem ich w snach, w których czarne niebo błyska
zakładam, że nie znają słów aramejskiego pisma
nieistniejąca gondola i nieistniejąca wyspa
nieistniejąca podróż na nieistniejącą przystań
szklana rzeka nie istnieje jak stalowe urwiska
a zdarzenia i zjawiska istnieją prawie w zapiskach
tylko ja jestem na prawdę – póki kartka jest czysta
zobacz we mnie kogo zechcesz, do zobaczenia gdzie chcesz
bo póki mi grają świerszcze w pamięci a rzeka szepce
w ręce granat trzymam… stoję… bóg zapomniał o zawleczce
witam gości jak kapitan tego balu na żyletce

[hook]

[tekst – rap g*nius polska]

- szad akrobata

letras aleatórias

MAIS ACESSADOS