a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

letra de kόκκοι του bυθού μου - stixoima

ένας πατέρας και ένα ψεύτικο χαμόγελο/
δυο γυναίκες μες το σπίτι μου το σιωπηλό/
ανακαλώ την μνήμη μου παρακαλώ/
και μες το νου μου σα τρελός ψάχνω για κόκκους του βυθού μου/
όσο εθίζομαι ζωή τόσο βυθίζομαι/
μέσα στο κέλυφος της γης άνθρωπος χρίζομαι/
και όσο ψάχνω στον βυθό χάνεται ο ήχος μου/
ψάχνω τα τούβλα φτιάχνοντας ξανά το τοίχος μου/
ένα σχολείο ένα θρανίο και ένα βιβλίο/
που σαν ηχείο μου μεταδίδει την αλήθεια του/
σαν το παιδί σε ένα πορνείο κρύο σαν ψυγείο/
και ένα σαρκίο που όλο βύζαινα τα στήθια του/
και μες τους κόκκους του βυθού μου βρισκω ψέματα/
κλείνω τα μάτια και θυμάμαι πάλι βλέμματα/
σαν άτομα σε σχάση, σαν δυο καμένα δάση/
θυμόμαστε ταυτόχρονα την πιο βαθιά μας στάση/

σαν τον χριστό σε μια σκηνή τόσο φθηνή σα το παιδί ενός ξυλουργού που σταυρώσανε για ένα κήρυγμα/
σα διαιτητής σε ένα παιχνίδι τόσο πουλημένο που οι οπαδοί του με σκότωσαν για ένα σφύρηγμα/

στον καμβά μου ζωγράφος, στον βυθό μου μονάχος/
τα πόδια μου στο κέλυφος στο μυαλό μου το λάθος/
στην καρδιά μου το πάθος, στην ψυχή μου ένας βράχος/
σε ένα πλανήτη που έχει γίνει υδάτινος τάφος/
μιλάω για τα προσωρινά που γίναν μόνιμα/
συνθέτοντας το ψυχικό μου οικοδόμημα/
είναι η πλευρά η σκοτεινότερη του νου μου/
ψάχνοντας για σένα μες τους κόκκους του βυθού μου/
εγώ είμαι αυτός που μεταφράζει το εγώ σου/
και συ είσαι αυτός που κάνει τον μαλακά στο κοινό σου/
θρησκεία και ήθη μεγαλουργήσαν εντός σου/
και συ ανατινάζεσαι φονιά για τον θεό σου/
σα τους προδότες κρεμιόμαστε στον υμένα της/
τα μαύρα μας πανιά φουσκώνουν στον πυθμένα της/
σαν ψεύτες πάντοτε χορταίνουμε το ψέμα της/
σαν δολοφόνοι ζεσταινόμαστε στο αίμα της/
και αυτοί οι κόκκοι αστέρια πέσανε στην θάλασσα/
και κάθισαν σαν τα ταλέντα που τα παράτησαν/
σαν τα πουλιά που μετανάστευσαν χάθηκαν/
σαν ερωμένες μανές που φύγαν και ξαναγάπησαν/
και εγώ σκυφτός στον εγκεφαλικό υμένα μου/
ψάχνω για κόκκους που έχω χάσει στον πυθμένα μου/
ψάχνω για ταύρους που έχουν πέσει στην αρένα μου/
μες τα βιώματα και μες τα απωθημένα μου/

σαν υποβρύχιο στον πάτο του ωκεανού που σάπισε και έγινε τάφος για όλους τους ναύτες του/
σα διαλυμένη πόλη σε μια διαλυμένη χώρα σε ένα κόσμο που αργοπεθαίνει κάτω απ’ τις στάχτες του

- stixoima

letras aleatórias

MAIS ACESSADOS