a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

letra de exo dialeksei ena dromo - spell the pain

και άμα δεν έχω πει την τελευταία μου λέξη
είναι επειδή έχω επιλέξει ότι η σιωπή τροφή για σκέψη είναι
όχι χρυσός σαφώς, μα αν το χρόνο μου πάρω
έχω πειστεί ότι η ψυχή μου μετά μπορεί να αναπνεύσει
κάτω απ’ τη γαμημένη βροχή περπατώ να
ξεπλένονται οι αμαρτίες και τα λάθη αυτού του χειμώνα
έχω θαμμένο ένα τετράδιο στην καρδιά μου, όχι στο χώμα
που τροφοδοτεί με χρώμα τον ασπρόμαυρό μου αγώνα
να νικήσω τη στιγμή, προβάλλοντας με τρόπο ανεξίτηλο
κάθε γαμημένη γραμμή στο πανί
κι η υπόκρουση η μουσική προσδίδει μια αίσθηση μουντή
δεν θέλω 50 αποχρώσεις μα της ασφάλτου το γκρι
εκεί που βράδια βηματίζω, μεσ’ στου τέρατος το στόμα
γιατί έχω ζόρια που βαραίνουν του κρεβατιού μου το στρώμα
και το βλέπω να κρατάει αυτή η κολώνια
γι΄αυτό γεμίζω οξυγόνο να ΄χω απόθεμα στα δυο μου πνευμόνια

έχω διαλέξει ένα δρόμο για να περπατώ
που ΄χω ορκιστεί να ακολουθώ μέχρι κάτω να σωριαστώ
ένα τσιγάρο που θα ανάψω και ένα που θα χρειαστώ
να συνοδεύσει ένα βράδυ που ψάχνω από που να πιαστώ
έχω διαλέξει ένα δρόμο για να περπατώ
που ΄χω ορκιστεί να ακολουθώ μέχρι κάτω να σωριαστώ
κούμπωσα μέχρι πάνω το παλτό
γιατί το ψύχος μου τρύπησε μέχρι και το τελευταίο οστό

νιώθω πως κάθε βράδυ το σκοτάδι με πνίγει
και πως ό,τι αγαπώ στο τέλος εύκολα θα φύγει
ο πρωταγωνιστής του έργου ξέρω πως καταλήγει
κι η θέα δεν είναι ωραία όταν το παράθυρο ανοίγει
αναζητώ ένα φως στο διάδρομο
να λάμψει το μελάνι στο χαρτί τι κι αν χαθεί έπειτα στο άπειρο
σε πτώση απ’ το παράθυρο που αδιάφορο με αφήνει
αφού αυτή η λάμψη θα ΄χει μείνει χαραγμένη πια στη μνήμη
και τείνει αυτή η θέα από κάτω να μοιάζει σωστή
γιατί φώναξα απ’ τον όροφο η φωνή μου να ακουστεί
μιλάω μεταφορικά μα αν πέσω ποιος θα νοιαστεί;
γιατί στο τέλος του διαδρόμου βρήκα πόρτα κλειστή
κι αυτή η ταυτότητα η πλαστή με τραβάει στην απ’ έξω
αν κλέψω λίγο χρόνο ακόμα ίσως να μην χρειαστεί
να μείνω στον πιο σκοτεινό διάδρομο που ΄χω να διαλέξω
μα απλά θα μείνω αυτός που είμαι μέχρι ο εαυτός μου να πειστεί

μέχρι τα μάτια μου να δουν μπροστά τους τα όνειρα μου
μέχρι τότε περπατώ δεν περιμένω τη σειρά μου
λάσπες πατάω στο πέρασμά μου ελπίζοντας πως
μια μέρα αυτός ο δρόμος θα γράφει το όνομά μου
όσοι βλέπουν την αλήθεια δεν αντέχουνε
την κοιτάν στα μάτια και αλλού το βλέμμα στρέφουνε
πες μου πόσα βήματα από την καταστροφή απέχουμε;
έχω μείνει δεμένος με τον πόνο όσο αυτοί μάθανε να τρέχουνε

- spell the pain

letras aleatórias

MAIS ACESSADOS