a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

letra de ένα ακόμα χάραμα - spell the pain

verse
κοιτάζοντας τα σύννεφα κατάλαβα πως έχω γίνει ένα με αυτά
τόσες βροχές ξεπλύναν μια βρόμικη αλήθεια
μα εγώ πάντα έριχνα μια ματιά στα κλεφτά
ένας άγγελος πετά πάνω απ’ το τομάρι μου
και με αλυσίδες απ’ το λαιμό με κρατάει
με στριφογυρνάει και λίγο πριν πνιγώ μου χαμογελάει
αυτό που έχω γίνει δεν μου πάει
αυτή η αίσθηση της ματαιότητας δεν μου περνάει
και αυτό το ρολόι στο τοίχο ακόμα
την γαμημένη φθορά μου μετράει
ό,τι ένιωσα πέθανε τώρα ζω μόνιμα μεσ’ στο οχυρό μου
γράφω τους στίχους στους τοίχους καθώς αναρωτιέμαι
τι απ’ όλα αυτά που βλέπω είναι δικό μου
σπάω τους τοίχους καρφώνοντας μολύβια στους χάρτινους
τοίχους που φτιάχνουν το βασίλειό μου
και όντως τώρα δεν έχω τίποτα
πες μου πόσες αϋπνίες ακόμα θα καταστρέψουνε το όνειρό μου
με τα λάθη μου παλεύω τόσο καιρό μα άμα κρίνω από το αποτέλεσμα
αποδεικνύονται ανίκητα
στα παραμύθια μου οι μάγοι είναι οι φύλακες της πραγματικότητας
μα η αιωνιότητα διαβρώνεται και τρέμει στο άκουσμα της συνήθειας
αντικρίζοντας το θέαμα μιας φθαρμένης οντότητας
γιατί η μαγεία πάντα φοβόταν να μην ξεγυμνωθεί
από την βάναυση αυστηρότητα της αλήθειας

chorus
παλεύω με τους χειμώνες
μα δεν γυρνάω πίσω
συνήθισα τους τυφώνες
τώρα δεν μπορώ να σταματήσω
μια άνοιξη θα σβήσω
και θα ‘μαι με το ίδιο χαμόγελο στα χείλη
ελπίζω να βρω δύναμη να με αντικρίσω
ακόμα κι αν τίποτα από μένα δεν έχει απομείνει

verse
πετώ τις ανασφάλειες μου στον αέρα και χορεύω
με τις άμυνες μου στο θέατρο του παραλόγου
υποδυόμενος έναν τύπο που θρηνεί τον ίδιο τον εαυτό
του που χάνεται σε βράδια μεθυσμένα
και εν ρύμη του λόγου προσπαθεί να καλυφθεί
λέγοντας πως τίποτα δεν έχει χαθεί έως ότου αποδειχθεί
πώς όσα στο παρελθόν είχε σιχαθεί τώρα έχει γίνει
η οδύνη δεν μένει στο τέλος να ξέρεις δεν παίζει το έργο αυτό
κάθε φορά βλέπω το τέλος που θέλω πάντα να δω
κάθε φορά βλέπω αυτό το τέλος που δεν θέλεις να δεις
συγγνώμη για όλες αυτές τις φορές που ήμουν τόσο βάναυσα ειλικρινής
τώρα δεν μένει κανείς, τώρα δεν μένει κανείς
ποιοι είστε όλοι εσείς; άνθρωποι με απωθημένα σαν και μένα
ψάχνοντας χαμένοι τις εξόδους διαφυγής
τώρα το ψύχος είναι ισοδύναμο της σιωπής
δεν κάηκα από τις φωτιές τελικά
κάηκα από τα χιόνια από το πάγο
και έμεινα πολύ καιρό γυμνός μέχρι να καταλάβω
πώς το κακό που μου κάνω είναι χειρότερο από αυτό
που αξίζουν οι ίδιοι άνθρωποι που μου το κάναν αυτό
τώρα πες μου πώς στο διάολο να αισθανθώ;
τώρα πες μου γιατί απορείς για το βλέμμα μου το ψυχρό;
τώρα σε χαλάει που το παραμύθι μου είναι πικρό;

verse
δεν είμαι αυτό που νομίζεις, ό,τι βλέπεις μπροστά σου δεν είμαι αυτό
μιλάς στον άνθρωπο που έμαθε να βολοδέρνει
μεσ’ στους χειμώνες με ένα γαμημένο κενό
αν δεν καταλαβαίνεις τι εννοώ τότε παρ’ το απ’ την την αρχή
είχα πει από παλιά πως το μόνο που άκουγα είναι σιωπή
πες μου τι βλέπεις τώρα στα μάτια που με κοιτάς
ένα ψύχος ίδιο με το δικό σου
και τώρα τι νιώθω ρωτάς, αστείο μου φαίνεται πια το κάλο σου
πλέον δεν με νοιάζει καθόλου τι συνέβη με μας
έδωσα τα πάντα για να δω ένα μέλλον να καίγεται
να δω άδεια βλέμματα, χιλιάδες ψέματα
και τον εαυτό μου να αυτοκαταστρέφεται
και τώρα τι; ποιες λέξεις να χρησιμοποιήσω για να σε αγγίξω;
τόσα χαράματα πέθαινα σε ποιο απ’ όλα τα πρωινά θέλεις να καταλήξω;
σε ποια γυναίκα απ’ όλες αυτές τις άμυνές μου να ρίξω
ποιο φίλο απ’ όλους να εμπιστευτώ και την καρδιά μου να ανοίξω;
τόσα χρόνια χειμώνα, ένα μονότονο χρώμα που απεικονίζει
κάθε μου δαίμονα που μου γελά
κάθε τι που ένιωσα έντονα μοιάζει με μια ανάμνηση
που γερνά και στο τέλος πεθαίνει
δεν είμαι καν σίγουρος αν στο τέλος κάτι μένει
τα λέμε κάποια άλλη στιγμή ένα ακόμα χάραμα με περιμένει

τα λέμε κάποια άλλη στιγμή ένα ακόμα χάραμα με περιμένει

(guitar solo)

- spell the pain

letras aleatórias

MAIS ACESSADOS