a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

letra de jenerasyonal travmalar - şiir!

jenerasyonal travmalar
babamın 15’inde gurbetinde verdigi her sınav kadar sırtımdalar
annemin yarım ömürlük yalnızlıgı
hiç bi gemiye ev olmayan rıhtım da var
zaman denen canavarın her dişi parlar
babaannemin yarım kalan çocuklugunun ederi iki tarla
sence buna müsade eder miydi gökyüzünde merhametli biri varsa?
umrumda degil cennetinin varlıgı
fakat umarım bi cehennemin vardır
seyir zevkin için güzel kalpli çocuklarla
besledigin şeytanları orda ayaga kaldır
senaryon kutsal degil tutsak
metafiziksel vuslatlara susmak mıdır ibadet?
bi lanetle doğup bi lanetle ölmek icazetse
haykırışıma müsade et bi zahmet
yakamı bırakmaz jenerasyonal travmalar
her çıplak kendini kral sanar
yakamı bırakmaz jenerasyonal travmalar
her çıplak kendini kral sanar
bi dilencinin cebini doldururken zengin afyonu
yükselir erdemli yaşamak enflasyonu
bencil affoluşların peşinde çekti kapşonu bir burjuva
rutin curcunalar dönüşüyordu kurşuna
en az mfö kadar mazeretim var
haneme kindar gölgeler doldu artık burası yarene zindan
manen elim darken şanssızlıgın çarşısında
tanrı’m kadar acizim yalnızlıgım karşısında
aynı bedende bir hilkat garibesiyle girdap halifesi
bakışları hep imdat arifesi,dikkat!
beklentilerin sarhoşlugu doldurur bavulundaki dar boşlugu
damarlarında kan koştugu sürece aynı kafes ses yok
yakanda milyonlarca abes despot
bu kaset net yo!
fayda saglamıyor laf etmek çok
savaşın kendinleyken ateşkes yok
yakamı bırakmaz jenerasyonal travmalar
her çıplak kendini kral sanar
yakamı bırakmaz jenerasyonal travmalar
her çıplak kendini kral sanar
çok kibirli doktrinlerin zaruri rönesansı
her faninin zamana köle şansı
tanrının çirkin ördek yavruları göle dalsın
ve keşfetsin acıya karşı gösterdigi toleransı
bu yozlaşmış güruhun hakaretleri madalyamdır
çocukken yutturulan yalanlarla kanatları kırılmış olsa da
sevgilim gögüs kafesindeki tek kanaryamdır
bilirsin
kiminsin
dirilsin içindeki şu utangaç çocuk
ve haykır küfürlerini
sarmadan önce ölüm ve hüzün tenini
neden dünyaya bir çocuk getirip hiç ellerini tutmuyorsunuz?
yüzünü sevmiyorsunuz ve bunu kutsuyorsunuz
çürük cennetinize ilerleyen o puslu yolsunuz
yutkun
hayallerini,heveslerini
dayan dedi bi nefes yenilip
ve korkma
yarın yeni bi sebep belirir,sıkıca kenetleniriz
gidecek yerin yokken hafızamda yer etmelisin
felekten izin istemezsin sen hep delisin
ruhun bi kuş kadar özgür olsa da
var olmaya benim kadar kelepçelisin

- siir

letras aleatórias

MAIS ACESSADOS