letra de romance da bela rosa - ses
unha vez houbo unha flor
que só ulía certa xente
no xardín dun gran demente
con máis poder que razón
a rosa leda medrou,
medrou soa e sen axuda,
era forte coma ruda,
contra o frío e o calor
saíu o sol e corou,
co seu vermello impoñente,
tanto, que ao amo e a outras xentes
molestou o seu primor
no canto de con amor,
ollábana con vaidade,
e ante a fermosa humildade
respostaron con temor
moitas flores do redor,
de xardíns de alleas terras,
aplaudiron moi contentas
cando o amo as recortou
a planta quedou sen flor
pero aínda resistía,
porque a raíz se nutría
da terra que a enxendrou
a terra considerou
que o seu froito era inocente,
que fora n-bre e valente
e dela se preocupou
a auga axiña chegou
e o resto de compañeiras
acudíronlle lixeiras
e calmaron a súa dor
certo día aquel señor
foi alabar a maceira
e reparou na roseira
que cortara con rancor
mil rosas con esplendor
recendían maxestuosas
unhas espiñas máis grosas
que as tesouras do señor
comprendiu o amo entón,
o seu crime despiadado,
caiu ao chan apenado
e pola rosa chorou
aquela primeira flor
só no recordo latexa
pero se a raíz é rexa
a planta non morre, non
letras aleatórias
- letra de ewa i ja - dianka
- letra de ana juarez week 14 reading journal - ana juarez
- letra de bands - roman (usa)
- letra de die letzten (runde 7) - kontra k
- letra de forward - irahnik
- letra de visions - natethekidd
- letra de freestyling - j~killa
- letra de myterim - solkongen
- letra de tulpen uit amsterdam - herman emmink
- letra de i don't like mondays - the boomtown rats