a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

letra de unbalanced - rocklee

part 1

[verse 1]
άπλωσε ο ήλιος τις ακτίνες στα σπαρτά
μ’ αυτές να τα ζεστάνει σα μάνα που τα παιδιά της νίβει
και ‘γω το φως κοιτώ απ’ το τζάμι κλεφτά
μα μοιάζει ο δρόμος που επέλεξα αλλού να καταλήγει
μεγάλωσα σ’ αυτό το κάμπο
το βράδυ στα όνειρά μου τον φαντάζομαι να καίγεται
δε ξέρετε πως έφτασα ως εδώ και δε θα αντέχατε να μάθετε
το τρόπο όχι δεν είναι αυτό που φαίνεται
σε αυτό το δρόμο σε οδηγώ και θα είσαι πίσω μου
κι αν χάσεις τη φιγούρα μου ακολούθησε τον ίσκιο μου
στα χώματα πατώντας με τα πέλματα γυμνά
αυτόν τον ύμνο τραγουδώντας που ένα θρύλο εξιμνά
κρατώ στο χέρι το περίστροφο, μ’ αυτό λύνω προβλήματα
στον κρότο τα πτηνά απογειώνονται απ’ τα σύρματα
το σώμα μου στα σύννεφα, ο νους μέσα στα κύματα
σε δρόμους χαλικόστρωτος με ματωμένα βήματα
κάνω το κέφι μου σας μαθητής παρασκευή μέρα
να το θυμάσαι άμα με δεις είχα παράξενη μέρα
περνάω τα σύνορα, κι ο τύπος απ’ το port baggage ωρίεται
δεν έχει δει τον ήλιο για μια ολάκερη μέρα
ότι έχεις κάνει θα γυρίσει ως την ανάλογη μέρα
ξυπνάω το βράδυ για να βγω το ζω σε ανάποδη μέρα
μπήκαν στη πόλη οι εχθροί μετά τη δεύτερη μέρα
μα έμπαινα μέσα μια ζωή, δεν είδα ελεύθερη μέρα
κάνω μια τρέλα απ’ το πρωί για να ζυγίσω τη μέρα
παίζουν τα φράγκα τους πολλοί πως θα λύγισω τη μέρα
πάρε μαθήματα αν ρωτάς, πως θα νικήσω τη μέρα?
αυτή είναι η καλή μου στολή θα ‘ναι δική σου μια μέρα
είπα πως ήπια ως που να πέσω και ρωτάνε ποιά μέρα?
μα οι μέρες μοιάζουν εκ των έσω, δε θυμάμαι ποια μέρα (οkay)
στήνεις το πλάνο μια ζωή μα αυτοί είναι κόποι μιας μέρας
μας ξέρουν ήδη απ’ το πρωί κι αυτή είναι η πρώτη μας μέρα

part 2

[verse 2]
άνοιξε ο ουρανός το βράδυ και είναι η πόλη λευκή
παγώνω την εικόνα της ως έχει
οπότε ανατρέχει το μυαλό μου αυτή να βρίσκεται εκεί
να μου θυμίζει πως δεν ηταν νεκρή ακομα
κι ήμουν μικρός ακομα
μα είδα τη μάνα μου να χάνει το νου
θολές εικόνες σα να πέρασε κοπάδι με γκνου
στήνω το πλάνο κατευθείαν σα τον σηκαμαρού
βρήκα το μυαλό κλειδωμένο και έτσι μπήκα από αλλού
πέφτουν τα σώματα, βροχή κομητών
και το μικρόβιο ήταν μες στη πανίδα των μετεωριτών
πατώ τους στίχους μου πάνω στο βήμα των χορευτών
όσο φωνάζουν από το κοινό να σοβαρευτώ
μα δε θα δουν ότι εγώ, μέσα απ’ τη κοσμική πύλη
το σύμπαν σε καμπύλη, γύρω κοσμική ύλη
χάσαν το νόημα του θεού τους στη μετάφραση
και οι φόβοι έτσι δε φεύγουν ποτέ, κάνουν μετάσταση
τα neon φώτα από μια νέα γενιά
τυφλώνουν τον οργανοπαίκτη που το εκφράζει σε μια νέα πενιά
στη νέα κλίμακα ως το 10, παίζω 1 και 9
γιατί το ζούμε πάντα στα άκρα
παγώνω σώματα με μια ματιά, όπως η μέδουσα, μα εγώ έχω μαλλιά
πέφτω απ’ το δέντρο στο λαιμό σου σα τη δεντρογαλιά
και έχω τη γνώση της πανίδας
μάτι σε κάθε δέντρο, στήνω τις μπάρες στο μέτρο
είσαι στο κέντρο της παγίδας

- rocklee

letras aleatórias

MAIS ACESSADOS