a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

letra de ο τροχός της λύπης (o troxos tis lupis) - razastarr

[verse 1: νικόλας]
εγκλωβισμένος μέσα στον τροχό της λύπης
μέρα-νύχτα, νύχτα-μέρα, απ’ τη ζωή σου λείπεις
κυνηγημένο ποντικάκι μες την τσιμεντένια φάκα
μας έχουν πάρει αμπάριζα
μας κλέβουνε τα σπόρια και τη ρίζα, μίλα !
μας δίνουν σάπια λόγια μέσα στην ξεφτίλα
σ’ ετούτο τον τροχό γυρνάς σαν το ποντίκι
εσύ-αυτοί-εγώ μέσα στη λήθη
μα ο κόσμος μας ανήκει κι αρκούμαστε να ζούμε μες στη φρίκη
χαμουρευόμαστε απαισιοδοξία
απαισιότατα παθαίνουμε αμνησία
δίχως ανάσα πάντα κολλητά στην ασφυξία
κοίτα πόσο γρήγορα γυρνάει ο τροχός μας και πόσο άσκοπα περνάει ο καιρός μας
το φώς μας λιγοστεύει μέσα στο μπουντρούμι
σπασμένο πια μπουκάλι χυμένο κάτω το ρούμι

[verse 2: νικόλας]
ο τροχός της λύπης ήταν μια συσκευή
μια γιγάντια μπάλα φτιαγμένη από τσιμέντο ξύλο κι ατσάλι
μέσα του είχε δισεκατομμύρια μικρές μπάλες φτιαγμένες από ατσάλι κι αυτές, λέγονταν “μικροκοσμικές φυλακές”
στο κέντρο του υπήρχε ο “προστατευμένος πυρήνας”
εκεί ζούσαν άρχοντες, κόλακες και αφεντάδες
ο υπόλοιπος κόσμος -ημέρες πείνας-
ολόγυρα υπήρχαν δαγκάνες, έκλεβαν το βιός, τις έλεγαν “πλεκτάνες”
κι όλα παράλογα έμοιαζαν κι ανάλογα τις περιστάσεις, ότι απαιτούσαν δημαγωγούσαν, σκηνοθετούσαν τις καταστάσεις
για να μπορούν να καταστέλλουν τις εντάσεις
σ’ ένα κελί όμως εκεί μια νύχτα σιωπηλή
ξέχασα να σου πω, πως στα κελιά οι τοίχοι ήταν με οθόνες φτιαγμένοι, μια φωνή του λέει :
άκουσε αλήθεια που φωνάζει κι εσύ της ρίχνεις μαύρο ούτε καν την κοιτάς
κι εκείνη κάθεται σ ένα παράθυρο κι αναστενάζει και λέει με ξέχασες
αν δεις κάπου η μέρα της γης που χαράζει φωνάζει ποτισμένος ουρανός
“μα πόσο λάθος έχω;” αναρωτήθηκε “τι θέλω εδώ; το πνεύμα μου τι θέλει εδώ;”
κι έτσι παράπονο μου λεπτό το λεπτό
ανήσυχα εξερευνητικά τη μικρή φυλακή του θωρούσε
σερνότανε το βλέμμα του επάνω στις οθόνες ώσπου αντίκρισε μια οθόνη να γράφει
ειναι εδω το απειρο; ενώ την ίδια στιγμή γύρισε το βλέμμα κοίταξε απ ‘το παράθυρο

[outro: νικόλας]
“κι αυτοί σκυφτοί !
αφού τους διέταξαν να μαζέψουν ετούτο το χάλι
κι αυτοί πάλι με σκυμμένο το κεφάλι επιστρέφουν στις θέσεις τους, για να γυρίσουν, τον τροχό.”
πες μου ποιές ώρες πραγματικά λείπεις απ’ τον τροχό της λύπης ; στην καθημερινότητά σου τί κάνεις ; τί παριστάνεις ;
έτσι λοιπόν …σήκωσε την οθόνη, την γύρισε και διάβασε πίσω της :
“ο τροχός της λύπης δεν υπάρχει. εσύ ξέρεις πόσο θα μείνεις εδώ μέσα , εσύ γνωρίζεις το πότε θα φύγεις οικειοθελώς ”
μην πέφτει η ψυχολογία σου, ξέρεις εσύ

- razastarr

letras aleatórias

MAIS ACESSADOS