a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

letra de manyofobi - norm erman

ardımdan çok cümle kuruldu
teşhisi ben değil onlar koydu
sıfatımı kaybettim ben bu gece
azrail’e bak yüklemim oldu
aileme sordum onlar sustu
dostuma döndüm arkama pustu
şeytan’a baktım yüzüme de kustu
ruhum hadi söyle kim suçlu
kendimi kaç kere kaybettim
ve de bulmak için çok çaba sarf ettim
bedenimi kaç kere katlettim
ben bu yolda kendimi mahvettim
olmadı ruhum bu sefer beni sen terk ettin
o kadar yalvardım sana beni dinlemedin
ve de bak bir sеfer bile s-klemеdin
gelecek dediler ruhun sana geri dönecek
ve de bekledim olmadı
terk etti herkes gibi bedenimi beni hiç sormadı
elimde birkaç antidepresan
ve yıldız tozları var bu gece
dumanımı bastım kafa tasıma
geçmişimi de koydum yan cebime!
her gece aynı rüyalar
kan ter içinde kalan bu beden benim olamaz
uyumaktan korkar oldum artık
kabus beni arasa da bulamaz
kırdığım her kalbi
odamın her bir köşesine gömdüm
anneme bile acımadım asla
yeri geldi tanrı’ma bile sövdüm
yaşamanın anlamını sorguladım
yanıtını bulamadım asla sorularımın
gelecek kaygısını yok ettim
her bir nöbette çok kan akıttım
kalbimi aldım beynimin en sarp köşesine terk ettim
gözleri kapadım zifiri karanlığı fark ettim
böylece yalnızlığı keşfettim
sigaramı bastım bedenimin her bir uvz’una
işkenceyi tattım gelecek bizim olacak dedin ama
sevgili sende beni s-tirip attın
deli gibi koşt-rdum her darbeyi
ölümüne kabul ettim ben bedenime
nefesimi kesmeye yetmedi bunlar
tanrım bu isyanlar kendime..

yollar bana sadece hasreti simgeledi
arkamdaki gölgem bile kendini benden gizledi
bazen önüme çıkmak bile istemedi
her yeni gün yeni paranoya hali
yeni paradokslara neden oldu
şizofrene bağladı zihnim
her gece bir kuşk-m doğdu
iyilik yap ve de cennet’e git
mantaliteme uymadı tabularınız
ruhuma ambargo uyguladınız ama beynimi susturamadınız
kötülük yaptı hani erman’ı bir kere bile durdurmadınız
yolların hepsi çamurlu çok battım ama beni kurtaramadınız
yaşamak benim için anlamsız
bide cenneti görelim dedim o da olanaksız
ruhum bunu kabul etmedi yeni zindanlara
vurdu bedenimi kansız
ölmeyi denedim ve de beceremedim
sonu gelmedi her gece yeniden denedim
tırnaklarımı da çektim ve de
tüm bedenimi kesim ben bu gece
topraklara sığmaz bu beden
ve de hiç bir kefen kabul etmez beni bilirim
gömsen bile beni yine dolunayda hortlar
ve de yeniden dirilirim
öldüm ve de geri döndüm
yıldızların arasına girdim birden söndüm
geçmişime de çok sövdüm bu gece cesedimi
tam dört parçaya böldüm
ruh ve beden kolektif kalamadı
bir beden de tek nedenle bir bütün olamadı
bulamadı doğruyu kendine soramadı
yalnızca kalemim bunamadı

gözyaşlarını silemedi
nefesimi kesemedi
laneti göremedi
gafleti bilemedi
yaşamayı dilemedi
kendine gelemedi ve de
beni sevemedi ruhum..

- norm erman

letras aleatórias

MAIS ACESSADOS