a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

letra de enodia - logouxarin

διλήμματα και καταραμένα πρέπει
δειλοί πολλοί τριγύρω να σου βαράνε το ντέφι
λέγειν είχα πάντα και αρχίζει να μ’ αρέσει
γιατί έτσι θα κάνω τον κόσμο τούμπα αν μου έρθει
κρυσταλλική μέθη μπλε χρώματος teo όρμα τους
είμαι ο κίνδυνος αυτός που χτυπάει την πόρτα τους
δεν κόπιαρα κανένα ούτε λίγο στο ελάχιστο
η ζωή πάνω στην κόψη βράδια και ούζο με γλυκάνισο
άνθισε ο μέθυσος και έγινε λουλούδι
δυνάμωσε ξανά η καρδιά και έφυγε το φλούδι
που προστάτευε από κακούς ανθρώπους κακουχίες
τη βρίσκουμε με beats / σκληρές βωμολοχίες
μάθαμε στα σκληρά και δεν μας νοιάζουν οι φοβίες
οι νύχτες θα ναι κρύες και τίγκα ανησυχίες
να λέμε ιστορίες για χαμένες φιλίες
γυναίκες που ‘χαν φύγει από τις πρώτες δυσκολίες
μα θα τα καταφέρω και θα ξαναζητάν πίπες
δεν έχει όμως άλλο έχει μίσος όχι γλύκες
πήρες ότι ήτανε να πάρεις ,όσο το είχες
δεν έδωσες σημασία και όταν έφυγε σε άφησε μες την καρδιά σου τρύπες
λίγες ήξερα δεν ήξεραν πως φέρομαι
ψεύδομαι όταν λέω ότι σέβομαι γι’αυτό κάτσε καλά
και ζήτα μου το λίγο πιο όμορφα γιατί αλλιώς ξανά βράδυ δεν έρχομαι
επικοινωνία
έρωτες στα θρανία
το ‘δειχνα όποτε είχα ευκαιρία
όμως ποιος θα είναι εκεί στην κακοκαιρία
θα με φυλάει πάντα μια ενοδία
είμαι παιδί των δρόμων με ‘χω χάσει στην πορεία
είμαι το συναίσθημα που βγάζει η αλητεία
και άμα ήμασταν μαζί απ την αρχή αγάπη μια
μια να θυμάσαι, μια ζωή στην τρικυμία

είναι μια
μόνο μια
νύχτα όπως χίλιες άλλες
κρίμα είναι μόνο κρίμα που ήσουν και ‘συ σαν τις άλλες
είναι αγάπες που ανθίζουνε μέσα στις στάχτες
μέρες γεμάτες
φωτιά στο πίσω πάμε
για αληθινές αγάπες

αγαπάω δρόμο μα τη βρίσκω και στο σπίτι
«χάθηκα απ τη γειτονιά γιατί με λεν αλήτη»
έχω τα παλιά μου cd στοιβαγμένα
κάποια παλιά κομμάτια μου καλά διαγραμμένα
έχασα πολλά μα δε γαμιέται έχω εμένα
δεν έχω το κέρμα πια δεν παίζω κορώνα γράμματα
κάποτε στο μασταμπά θυμάμαι που έλεγα τα κουπλέ μου
σ’ ένα φίλο και μας παίρναν τα χαράματα
κοίτα με κατάματα και νιώσε ότι νιώθω
λίγο κρασί με νόθο κοίτα τον τον γρόθο
που έμαθε να πατάει ενώ παλιά δεν πατούσε
έτσι δεν ήμουν κάποτε η πια δεν με ακούτε
που ναι τα χρόνια τα παλιά αναρωτιέμαι;
που ναι τα χρόνια που θέλαμε απλά να λέμε;
πως ζήσαμε, φάγαμε τη ζωή με το κουτάλι
ζηλεύανε άλλοι και δεν πήραν ποτέ τη σκυτάλη
ήτανε περίεργο τότε να ‘χεις αγάπη
ήτανε ανήκουστο κάποιος κουπλέ να γράφει
δείχναν με το δάχτυλο, αυτοί ναι οι ραπάδες;
και κρίνανε το στίχο σαν να ήταν μαντινάδες
η κρήτη στην καρδιά μου μια ζωή και μια για πάντα
αυτή με έκανε άντρα που κανονίζει κουμάντα
και θα έχω να λέω πως ότι έχω και μου ανήκει
θα ναι μια ζωή στα χέρια μου εκτός αν τα αφήσω μάγκα
βράδια τόσα βράδια
που κοιτάω τα αστέρια
και μια μέρα θέλω να βρεθώ εκεί με άδεια χέρια
είναι άλλη μια μέρα που δε σου πα καλημέρα
είμαι εκεί όμως για ‘σένα ρόλος μάνας και πατέρα

- logouxarin

letras aleatórias

MAIS ACESSADOS