a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

letra de πέφτω (peftw) - logos apeili

απο τη ριζα στον καρπο απο συσπασεις στο μυαλο και την ιδεα στον καρπο
απο τους μπατσους μακρια δε βαζω χερια στο καπο
απ’ οτι πω ειμαι τα διπλα αποτυπωνω τα μισα
απο την πολη που φυσα μ’ αποτυπωματα λειψα
αποτελειωνω οποιο συναισθημα πενθιμα
χτυπανε οι καμπανες κι εγω εγκλημα
τιζομαι φορωντας μαυρο ενδυμα
χορευρει μ’ αλλον η ζωη μου μαλλον ειναι πορνη
και μ’ αγχωνει παντα το ευρημα αυτο
τωρα θα μεινει αφου το ‘γραψα το
ειχα στο νου μου αλλα ειχα και – ρο
το αναψα και ειδα τον καπνο να σχηματιζει σταυρο
γολγοθας στο σταυροδρομι μα ποιον δρομο να βρω;
λογια κενα διχως ηχω αντιστοιχω
το βαθος με τη σημασια ορειβασια σ’ ενα κοσμο ρηχο
χωρις σκοπο την φαντασια μου οδηγω
μπηκαν ολοι τελευταιος επιβατης ειμαι εγω

πεφτω μα δεν πεφτω με τις σταλες τ’ ουρανου
πεφτω μες στο νου σε παιχνιδια του μυαλου
δεν εχω ομοια σκεψη με του διπλανου αμνου
ο λογος μου ειναι απειλη ειμαι δαιμονας παιδι θεου

και παντοτε με προβληματιζε η πλοκη
ολα πεθαινουν ατμοσφαιρα αποπνικτικα τοξικη
συννεφα φωτιες ειναι κατι ξεχασμενες γειτονιες
κι οι δρομοι στα χαρακωματα δεν παν ν’ αλλαξαν τοσες εποχες
αγνωστοι διχως ονοματα μα παιζει να τους ξες
ειναι κατι τρελοι που κανουν αντισταση ειναι λες
κι εκεινοι τις στιγμες ζουν την απολυτη ελευθερια
οταν οπλο γινεται η βια η συγκρουση ειναι κατι τ’ αναποφευκτο
το νου σου να μη σε στριμωξουν σε καμια γωνια
πρωτοι πεφτουν οι απροσεκτοι κι εμεις γιατι πιστεψαμε σε μια αλλη ιστορια
καιγοταν η πολη κι εμεις γιορταζαμε κανοντας την πιο μεγαλη θυσια
η πεινα πια αψηφα την εξουσια το δικαιο πιο δυνατο απ’ οταν βγηκε ομοφωνια
καπου καποτε ενας κατοικος μηδεν και δυο ψηφια
ζει για να δουλευει οπως λενε παραγει εργασια
κι ειναι παντοτε διαθεσιμος να γινει για ολα αυτα γραναζι
στο μηχανισμο που σου απορροφα καθε ευαισθησια
παραθυρο στο χαος ανοιξα να περασει καθε φοβια
η τηλεοραση ειναι δαιμονας μες στο κεφαλι σου θα μπει με την πρωτη ευκαιρια
κι αλλωστε ολοι χρειαζομαστε λιγο χρονο με τον εαυτο μας τι ειρωνεια
τη μοναξια ποτε δεν την συνηθισα επλαθα κοσμους μες στην φαντασια
χανομουνα σε παραισθησεις κι ονειρα ετσι νομιζα ζουσα την μαγεια
το περασμα να ξερεις θα ‘ναι δυσκολο κι ο δρομος ποτε δεν ηταν ευθεια
εχω μια ανευ λογου ανησυχια και λογους πολλους πια να μην εμπιστευομαι κανενα
ειμαι παραδειγμα προς αποφυγη κι εχω θεμα ολα στο μυαλο μου ανακατεμενα
εκπροσωπω κατι νιατα τσακισμενα ε
ειμαι φωνη που σκα απ’ τον σκοτεινο πυθμενα
να φερει στο φως οσα πισω απ’ τη βιτρινα κρατατε κρυμμενα
το κανω για μας και για μενα
γι’αυτους που ξεχασαν απο που ξεκινησαν και καπως την εχουνε δει γαμω τα πεθαμενα

- logos apeili

letras aleatórias

MAIS ACESSADOS