a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

letra de koράκια - lex (gr)

[verse 1]
ρωτάν τι σκέφτομαι 4 χρόνια αργότερα
είναι καλύτερα ή χειρότερα;
τι να σου πω, ίσως σαλτάρω γενικότερα
που είμαι κοντός κι ακόμα βλέπω από ψηλότερα
γελάν οι εξωγήινοι απ’ τη στρατόσφαιρα
που σκοτωνόμαστε ποιος θα ‘χει περισσότερα
τ.γ.κ., κολλάμε σαν αυτοκόλλητα
μα προσπαθώ να μην τα βλέπω τόσο απόλυτα
όσο το ακούμε εγώ θα σκέφτομαι το επόμενο
καθώς διασχίζουμε τον αυτοκινητόδρομο
ο βενζινάς στην εθνική ζητάει αυτόγραφο
με λερωμένα χέρια σαν να βγήκα απ’ τον υπόνομο
για τους φυλλάδες είμαι απλά ένα προϊόν
ο πόνος των φτωχών γίνεται τέχνη των αστών
μα αν το πουλήσω θα με σφάξουνε στο γόνατο
οι samurai των δρόμων με σπαθί και με πτυσσόμενο
η πόλη σπίτι μου, ο λευκός στο γραφείο
παίρνω τον skive κι ηχογραφώ στο δημαρχείο
λέω στο δημαρχο “θέλω να γράψω, φύγε”
μου λέει “πάρ’ το μπουκάλι μου και πίνε, πίνε, πίνε”
όπου κι αν πάω έχω γραμμές, μου λένε δίνε
με ‘μαθαν οι παρέες μου στο φτύνε, φτύνε, φτύνε
ξέρω ποιος σε χτύπησε μα δε θα πω ποιος είναι
γιατί ορκίστηκα ποτέ να μη ξεχάσω με ποιους είμαι

[chorus]
δε θέλω να φοβάσαι όταν νυχτώνει
τα κοράκια δεν κατέβηκαν ακόμη
κωλοδάχτυλα κι άλλες χειρονομίες
μήτσο τράβα κάνα 2 φωτογραφίες
όταν φύγουμε θα μείνουν μόνοι δρόμοι
κανείς δε θα χορεύει όταν νυχτώνει
το μόνο που θα αφησούμε ιστορίες
και κάνα 2 φωτογραφίες

[verse 2]
περπατάω και παραμιλάω τετράστιχα
όσοι μ’ είδανε νόμιζαν πως τρελάθηκα
είπαν “τι κάνεις εδώ μόνος σου βραδιάτικα;”
παίζω με σπίρτα μπροστά από τα βενζινάδικα
από τ’ ανατολικά ως τα λαδάδικα
όλοι οι φίλοι μου λιώμα στα ξενυχτάδικα
ρωτάω τι κάνουνε, μου λένε εγώ πού χάθηκα
και παίζουνε μπουνιές έξω από τα στριπτιτζάδικα
δεν υπάρχει σωτηρία για μας
έτσι μου λες κι έπειτα χαμογελάς
θες να φύγουμε σα rockstars, od απ’ τα drugs
γιατί οι μέρες είναι ίδιες όπως κι αν τις κοιτάς
αστακό θα σε κεράσω, κάτσε πιες έναν άσσο
αδερφούλη, πάω πάσο, εγώ θέλω να γεράσω
κι αν μια μέρα όπως όλοι μας ψηλά θα πετάξω
κοίτα να ‘σαι φορτωμένος και θα ‘ρθω να σε ψάξω
πλάι απ’ τα κτήρια που δε μένουν παιδιά
πλάι απ’ τις μάντρες και απ’ τα γκρεμισμένα νεοκλασικά
αυτά που ακούς είναι τα raps μου και σκοτώνω γι’ αυτά
γιατί κρατιέμαι απ’ όσα έχω και δεν είναι πολλά
όχι δεν είναι πολλά
τι κι αν μαζεύω τόσα χρόνια, όχι δεν είναι πολλά
κι ας σου ορκίστηκα πως δε ξαναμιλάω για αφραγκίες
στοιχήματα στο fifa τα λεφτά απ’ τις συναυλίες

- lex gr

letras aleatórias

MAIS ACESSADOS