a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

letra de απομόνοση (apomonosi) - jako (grc)

Loading...

[verse 1]
στην απομόνωση, τοίχοι με μόνωση
μα μου κρατάν τον ήχο κι είναι η μονή μου εκτόνωση
μόνο εσύ του ‘πα έμεινες πλάι μου, μη με εγκαταλείψεις
μια φορά σ’ είχα και μ’ είχανε  φάει οι τύψεις

οι απολήξεις των σκέψεων τα ντουβάρια
ανά τετραγωνικό μέτρο χαράζω δεκαεξάρια
είν’ τα χνάρια μου διάβασε τα και θα δεις που το πάω
στο ‘χα πει αντέχω στη πίεση ναι κι ας παραπατάω

δε το παρατραβάω μα τον είχα δει το γκρεμό
ματώνει το δάχτυλο που μπάλωνε το κενό μου
απομονωμένος σου γράφω για να ηρεμώ
κι η ψύχρα του δωματίου σβήνει τον πυρετό μου

ο απώτερος σκοπός μου να είμαι μονίμως σε εγρήγορση
μα 9 στα 10 λάθη μου ‘χει γλιτώσει η επαλήθευση
στη λήθη εσύ καταδικασμένος, κολλημένος στο έλος
στο έλεος του θεού αφημένος και περιμένεις το τέλος

[verse 2]
απ’ έξω ακούγονται ουρλιαχτά των κρατουμένων
μια ζωή σε ένα κελί κλεισμένοι κι ακόμα επιμένουν
μα επιμένων δε νικά μην ακούς λόγια ευνοημένων
σαν μαντήλι τα δέσαν στα μάτια των βασανισμένων
κι αυτοί εκεί ο καθένας μόνος του από το βραδύ ως το πρωί
ψελλίζει όσα ποθούν οι άγιοι και χαίρονται οι αμαρτωλοί
κι όλοι μαζί σαν παράφωνη χορωδία
δραματικές καταστάσεις μου έστησαν μια κωμωδία

αρχίζω να γελώ για να μη βάλω τα κλάματα
θα βγω απ’ το λάκκο μόνος ποτέ δε μ’ έσωσαν νάματα
ανάκατα όλα μέσα μου μα τα βγαλα με σειρά
χρόνια μες στο βυθό καιρός να πιάσουνε ξηρά

ξανάσανα βάσανα δε με πνίγουν πια εγώ τα πνιγώ
λίγο –λίγο σκέψεις γύρω τους τυλίγω
βήχω εύηχους συνειρμούς του υποσυνείδητου μου
και περιμένω τη λύτρωση στη γωνιά του κελιού μου

[verse 3]
έχω χάσει πλέον την αίσθηση του χρόνου
και παραισθήσεις κάνουν το γύρω του τετραγώνου
τον εαυτό μου ψάχνω τον εαυτό μου
μα τον συναντώ που και που όταν τελειώνω το γραπτό μου

το μουρμουρητό μου σαν να ψέλνω παλιά προσευχή
μα από πείρα στο λέω δεν πραγματοποιείται ποτέ η ευχή
τα αστέρια πέφτουν και μαζί τους θα πέσεις κι εσύ
με σταυρωμένα χέρια κι οι θεοί σου φαντάζουν χαζοί
ψυχή λειψή τα χείλη σου τα έραψαν με κλωστή
κι αντί να τη σπάσεις περιθάλπεις τη πληγή
δεν έχεις χρόνο ξεκινά και σφυροκόπα
είναι από ατσάλι μα χαλάλι αν δε φύγει φεύγεις στο πα

στο πάτο ξάπλα και κοίταγα το ταβάνι
μέχρι που στάξε στο μέτωπο μια σταγόνα μελάνι
κι η σταγόνα ήταν η αρχή, τώρα έχει πλημμυρίσει
τώρα σε όλη την πτέρυγα μελάνι θα μυρίσει

letras aleatórias

MAIS ACESSADOS

Loading...