a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

letra de kryptonim monolog - green (pl)

[zwrotka 1]
letni wieczór, przystanek po zejściu fazy
znów marzy mi się rozmowa z kobietą bez twarzy
a w wyobraźni jak i we śnie dalekim mam tendencje
do widzenia więcej, gdy me powieki są zamknięte
powieki, będę w tym kiepski na prędce
ona mówi “weźże streść mi tu swoją egzystencję”
na pętli prędzej, sugestie sugestywnie straszne
to dziwne, że świata truciznę wdycham lat osiemnaście
“proszę jaśniej trochę” – mówi mi na swój sposób
czuję ją i słyszę, choć jest bez twarzy i nie ma głosu
obok paczka papierosów marlboro
jako synonim, że to los w agonii mą dolą kryptonim monolog
nic po nim, bo ponoć ten polot na loży zasiada
ja puszczam grę w życie w kanał
bo mam dosyć grania
i w sumie miałem zamiary jej dalej zdradzać patenty
podjechał autobus, kierowco – nara – pojadę następnym
bosko, zaraz się okaże, iż błędy w percepcji
biegły tędy, którędy ona szła wcześniej
w oceanie koncepcji pasażerowie krzyczą “wsiadasz czy nie?”
ej green’ie, bo zginiesz nim swe wersy nawiniesz
on pojechał, ja zostałem, więc tkwię tam
siedzę i opowiadam dalej a czas ucieka
siedzę i opowiadam dalej a czas ucieka

[refren x2]
ziemia jest matką, który z was to introwertyk?
codzienność kroczy przede mną a ja nie nadążam
a z resztą pieprzyć, jeśli życie ci zjada nerwy
zamknij oczy, ona przyjdzie i pokaże ci jak świat wygląda

[zwrotka 2]
siedzę tam ja i kamienna mina
gdzie sekunda to minuta, a minuta to godzina
wydłuża czas green’a sprawnie w sposób nie prosty
mam dwie jaźnie, pięć żyć i siedem osobowości
full opcji w nas a jedna to perswazji przemoc
ławka jest przezroczysta, czy to niewiasta to kameleon?
czas na godzinę zero, niekoniecznie, trwaj wiecznie chwilo
chcę się wyrwać, przylepiony do tego miejsca dziwną siłą
i czuję ją tak, że już mi coś świta
nie widzę jej, a mógłbym opisać jej wygląd
witaj w moim świecie, który jest mały, lecz to nie mało – zaznaczam
wpisz kod i wchodź śmiało, zapraszam

[refren]

[zwrotka 3]
a zatem niech nie pyta nikt, czym się trawię
ja tylko przelewam na papier moment, gdy uciekam przed światem
i nie czekam na datę końca, bo to wieczny labirynt
pomylić się łatwo, green’ski nie czuje, bo pieprzę empiryzm
nie mam chwili nawet, zaraz wyzionę ducha
nie chce mi się gadać a ona chce mnie słuchać
ponoć, kiedy się budzisz to zwykle patrzysz wrogo
otworzyłem oczy, które przeszły zgrozą i trwogą
świadomość poszła w próżnię, jest podświadomość
spoglądam obok, a tam nie ma nikogo

tekst – rap g*nius polska

- green pl

letras aleatórias

MAIS ACESSADOS