a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

letra de vage shit - de pioniers

[verse 1: kramer]
vage sh-t, want je weet niet wat ik praat en sh-t
kijk op de klok en je weet niet eens hoe laat het is
zit je vast in plato’s allegorie?
alles wat je dan ook niet ziet wat een ander misschien dan wel verbiedt
het zal ook wel niet, die gedachte wordt sociaal gedeletet
maar dacht je dan niet dat de wereld daarnaast ook nog wat biedt?
verbreek het construct van arbitrair opgelegde grenzen
ja die grenzen, ja ik ken ze
ja ik ken ze wel die grenzen
maar je overschrijdt ze niet want je bent ze
je bekijkt de wereld door je aangeleerde lenzen
je neigt om terug te vallen naar je bekende tendensen
dat zijn mensen, simpele wezens
vallen altijd terug naar de sh-t die ze weten
dus bij deze, je kan het niet vergeten
het leven is de grot maar je bent je eigen god
[verse 2: maui]
en we flowen meer dan de voc
flow je niet op onze boot ga ik niet met jou in zee
in dit geval zitten de beste stuurlui op de boot
en we varen op het ritme, er wordt niet gekloot
want het is belangrijk dat de boot bemand is
en we varen samen op zoek naar atlantis
maar eigenlijk zijn we naar weinig op zoek, of minder
want weten we zelf ook, dat we niks gaan vinden
dus ik vraag wat rond: “weet jij waar atlantis?”
maar niemand geeft respons, ik weet niet wat er aan de hand is
ik voel me niet plezant, w-nkel naar de rand
overboord, strand op een eiland waar een strand is
ik zie nog steeds geen schat in m’n verrekijker
maar misschien moet ik gewoon wat verder kijken
zo zie ik, de reis is belangrijker
samen varen met de gasten maakt mij allang rijker

[verse 3: spa cious]
ik voel geen grenzen, noem me postmodernist
want paradoxaal, toch close to onbetwist
combineer en composeer m’n bestaan als componist
je begrijpt het niet, want het is houvast wat het mist
ik sta op (ik sta op), besef een steenvast bestaan
toch een schip gedoemd te zinken ja ‘t is aan het vergaan
‘t is enkel de eerste die storm kan doorstaan
stromingen stromen en toch voel ik me ontdaan
ik vertrouw niks meer, de realiteit wilt dat ik faal
subjectieve waarneming, bouwwerk van taal
ik bied de stenen (bied de stenen) maar jij bouwt het verhaal
ik breng je die sh-t, jij vormt een beleving
ik de basis, jij vervaardigt de bekleding
al is het maar een beetje, die sh-t houdt me tevreden
ever blijf ik real zelfs, zelfs al zal ik faden
(zelfs al zal ik faden) (zelfs al zal ik faden)

- de pioniers

letras aleatórias

MAIS ACESSADOS