a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

letra de solup giden çiçekler - barikat

ruhunu ve dünyayı silip ezip geçen silahlarla korunan
sınırlarla dolu bir dünyada yaşıyorum
soruyorum kimin nesidir neyin fesi?
dört bir yanı saran yine korkunun tek sesi, tek nefesi
çocuklar ağlıyor, bayılıyor kadınlar!
yine hep yere düşen neden gençler oluyor?
soruyorum size; neden üstümüze çöken bu kara bulutlar?
neden düşmanlıklar?
kırılan bu kalemler, neden bu çiçekler hep solup giden?
bu mu mutlu, aydın dünya?
yerin dibine batsın!
ne kendimce fеthetmek, ne dе kral olup insanlara hükmetmek; tek isteğim geri dönmek
insan gibi yaşamak ve de yardımlaşmak sadece bu dünyada, i
çimdeki tek yürek, tek dilek
ruhumu zehirleyip ellerimizi ayıran, amansız bir kavganın içine atanlar, kin ve intikam dolu lanet bir dünya kurdular
vuran vurana, kıran kırana!
oysa, hepimize yetecek kadar bol su, toprak var bu dünyada
evet! insanız insan; hayvan değil!
medeniyet dedikleri yakıp yıkmak değil
insan soyu piyon değil. sevgi asla uzak değil
barış önce içinde! bizler ise, doğayı dışlamakla başladık işe!
kendimizi çirkin ruhsuz evlere, kentin beton yığınına hapsettik
gökyüzünü, toprağın kokusunu unuttuk
fethe çıkarken koca dünyayı, insan gibi yaşamayı unuttuk, nefes almayı!
insanlık ayıbı iki ayrı dünya bu:

aç, sefil insanlar, gökten bomba atanlar!
yeteri kadar düşünmüyoruz;
hissetmiyoruz esen rüzgarı, açan çiçekleri, yağan yağmurları, toprak anayı, kuşları, böcekleri ve de birbirimizi
oysa, bize gereken tek şey değil kaygı: önce sevgi ve saygı
siyah beyaz, kız erkek…
her birimiz gülen, ağlayan, hayaller kuran
bizler bir bardak su içmek için, uğruna öldüğümüz toprağımıza gömülmek için bile para vermek zorunda kalan
yetmez; kandırdılar bizleri ve sizleri!
çıkar için, para pul için, güç için girdik birbirimize!
yalanları beynimizde! vaatleri çöplükte!
hiç biri özgürlük, mutluluk getirmedi;
getirdikleri tek şey cehennemin kendisi insanların efendisi: kan ve gözyaşı
savaşa karşı olmak kendine yontmak değil;
savaş cephelerde solan çiçekler değil!
savaş sokaklarda, savaş evimizde, savaş kendi içimizde
uyan doğan yeni güne!
üstünde esen bu vahşi bir egonun sergilenen çirkin bir oyunu
bu vahşi adamlara kanma, amaçları için piyon olma
sana, duygularına hükmetmeye çalışıyorlar
bizleri namlunun ucuna sürüyorlar
aldanma.. özgürlüğünden asla vazgeçme
izin verme ahmakların çıkıp kendilerini kral ilan etmesine
umutsuzluğa kapılma! bizler yeni bir dünyayı yaratacak güçteyiz
bitecek..şiddeti yok ettiğinizde gülecek yüzler!

- barikat

letras aleatórias

MAIS ACESSADOS