letras.top
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

letra de με μία μάσκα (me mia maska) - aprositos

Loading...

έμεινα μόνος τώρα να κοιτάω τοίχους
και αποτυπώνω τη ψυχή μου πάνω σε δύο στίχους
ακούω ήχους από το βάθος του δωματίου
ήταν τα ουρλιαχτά προγόνων μας πάνω σε μύθους

είμαι αυτός που κάνει μαθήματα του ήθους
αυτός που διαπρέπει από τους πολλούς του πλήθους
είμαι αυτός που διαφέρει από όλους
γιατί διαλέγω να μην παίζω ποτέ μου ρόλους

εγώ δεν είμαι να είμαι ευγενικός
γιατί πάνω από όλα θέλω να είμαι αληθινός
στο κόσμο που μας φτιάξατε όλα βυθίζονται
εδώ ο κόσμος χάνεται και οι βάρκες αρμενίζουνε

μια νύχτα με πανσέληνο με άφησες
οι λύκοι ούρλιαζαν μα εσύ δεν τους άκουσες
οι βρικόλακες να μου πίνουνε το αίμα
και για αυτό γιατί μάλλον ζούσα μέσα σε ένα ψέμα

δεν είμαι αυτός που το ζει στα κλάμπ και στα στενά
είμαι περήφανος για μένα με τη μύτη χαμηλά
πήρες μπούλο αν έκανες σε εμένανε πουστιά
περπατάω σκυφτά μα το βλέμμα μου το έχω ψηλά

ρεφρέν
και δεν μετάνιωσα ποτέ για αυτά που έγραψα
για αυτά που είπα και αν κάποιον τον εξέχασα
δεν μετανιώνω για πράξεις από το παρελθόν μου
δε κοιτάω το μέλλον γιατί φτιάχνω το παρόν μου
βάζω τη μάσκα του jason και έξω βγαίνω
έχω το δρόμο μπροστά μα δε ξέρω που πηγαίνω
δύσβατος ο δρόμος νιώθω να κατεβαίνω
μα δε το βάζω κάτω όσες σκάλες και αν ανεβαίνω

κουπλέ
έμαθα να μάχομαι για αυτά που με ενδιαφέρουν
έχω δίπλα μου άτομα που από τους υπόλοιπους διαφέρουν
αυτούς τους έχω πάντα σαν οικογένεια
στο είπα κι πιο πάνω δεν ξέρω από ευγένεια

την ίδια μάσκα τη φόρεσα ξανά
να δω πως αισθάνεται και αυτός καθημερινά
τα δάκρυα του στη ψυχή μου μέσα τα ένιωσα
πως κάποτε ήταν άνθρωπος στο μυαλό μου το εμπέδωσα

μπορεί να είμαι τρελός όπως κι αυτός
και εμένα κάποιος με έχει τρελάνει δυστυχώς
είναι αυτός που με κρατάει ξύπνιο
ο εφιάλτης που με σκοτώνει στον ίδιο μου τον ύπνο

αγάπησα το μαύρο μου κι ας το φοβόμουνα
πάντα στο ίδιο το σκοτάδι μου βρισκόμουνα
όπου κι αν χανόμουνα εκεί πάλι κατέληγα
όλες τις φορές που ερχόντουσαν τις έληγα

τώρα σε ένα καναπέ να λέω ιστορίες
ζώντας στη ψευτιά και γύρω από τις αμαρτίες
τη μάσκα μια τελευταία φορά τη φόρεσα
με κοίταγε κατάματα και εκεί ήταν που απόρησα

ρεφρέν
και δεν μετάνιωσα ποτέ για αυτά που έγραψα
για αυτά που είπα και αν κάποιον τον εξέχασα
δεν μετανιώνω για πράξεις από το παρελθόν μου
δε κοιτάω το μέλλον γιατί φτιάχνω το παρόν μου
βάζω τη μάσκα του jason και έξω βγαίνω
έχω το δρόμο μπροστά μα δε ξέρω που πηγαίνω
δύσβατος ο δρόμος νιώθω να κατεβαίνω
μα δε το βάζω κάτω όσες σκάλες και αν ανεβαίνω χ2

letras aleatórias

MAIS ACESSADOS

Loading...